رئیس انجمن انبوه‌سازان مسکن سیاست‌های دولت در زمینه مسکن را تورم‌زا و ضد اشتغال توصیف کرد.
مجتبی بیگدلی کارآفرین و رئیس انجمن انبوه‌سازان مسکن در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: بنده شخصا با آقای دکتر روحانی صحبت کردم و با افکار ایشان آشنا هستم. ایشان فردی معتقد به اقتصاد اسلامی مبتنی بر بازار هستند. اما این موضوعی که ما بیاییم و همه‌چیز را تعطیل کنیم که قیمت‌ها پایین بیاید رویه غلطی است. ما معتقدیم که وزارت راه و شهرسازی متاسفانه نتوانسته نقش بالنده خود را عملیاتی و اجرا کند. دولت باید در زمان رکود مسکن، کارآفرینان را تشویق کند چرا که ما هر ساله به 1/5 میلیون مسکن نیاز داریم، چون در کشور ما سالانه یک میلیون ازدواج شکل می‌گیرد. جامعه‌شناسان و اقتصاددانان پیش‌بینی کرده‌اند که در بازه سال‌های 85 تا 95 ما بیشترین نیاز را به مسکن داریم، چون جمعیتی که در دهه اول انقلاب به دنیا آمده‌اند دراین‌ بازه به سن ازدواج می‌رسند.
وی می‌افزاید: نیاز به 1/5 میلیون واحد مسکن هم می‌تواند فرصتی برای ایجاد اشتغال باشد و هم می‌تواند تهدیدی برای اقتصاد کشور قلمداد شود. همه اقتصاددانان دولتی در زمان رکود اقدام به اعطای پروانه رایگان می‌کنند، ما نمی‌گوییم رایگان شود اما نصف قیمت را دولت سوبسید بدهد. در این شرایط در کل دنیا وام ساخت را تک‌رقمی می‌کنند و مابه‌التفاوت را دولت از جیب خودش هزینه می‌کند و یک تشویقات خاصی در زمینه‌های آب، برق، گاز، فاضلاب، ثبت اسناد و دارایی ایجاد می کنند. ما اینها را که انجام ندادیم هیچ، همه‌چیز را تعطیل کردیم. نتیجه این ناکارآمدی‌ها در آمارهای بانک مرکزی و سازمان آمار مشهود است، مبنی بر اینکه 80 تا 90 درصد در زمینه اخذ پروانه با کاهش روبه‌رو بودیم.
بیگدلی در ادامه با اشاره به ادعای کاهش تورم از 44 درصد به 17 درصد می‌گوید: سود تسهیلات مسکن مهر رقمی بین 5 تا 7 درصد بود و سایر تسهیلات مسکن با سود 16 درصد ارائه می‌شد، اما در حال حاضر دولت مدعی است که تورم را به زیر 17 درصد رسانده است اما در این شرایط نرخ سود تسهیلات را به 2 برابر افزایش دادیم، با اینکه علم اقتصاد می‌گوید زمانی که تورم به نصف کاهش پیدا می‌کند نرخ سود بانکی باید به یک پنجم تعدیل شود اما ما چه کردیم؟ تورم را به کمتر از نصف کاهش و سود بانکی را افزایش دادیم، این موضوع کمر کارآفرین را می‌شکند. من به آقای نهاوندیان در ملاقات حضوری با صدای بلند گفتم که آقای روحانی یک سیاستمدار و یک دیپلمات ارشد خبره هستند ولی ایشان اقتصاددان نیست و شما به عنوان یک اقتصاددان در دولت حضور دارید. شما در این جریان حمایت از افزایش نرخ بهره همراهی نکنید. این جریان مردم و اقتصاد را دچار مشکل می‌کند، اما توجیه آنان این است که یک برهه زمانی بانک‌ها ضربه خوردند و حالا آنها را آزاد می‌گذاریم تا هر کاری که می‌خواهند انجام دهند.
رئیس انجمن انبوه‌سازان مسکن می‌افزاید: ما باید کارآفرینان را تشویق به فعالیت در زمینه مسکن کنیم و به آنها روحیه دهیم تا فرار را بر قرار ترجیح ندهند. انبوه‌ساز یعنی کارآفرین و صنعت ساختمان معادل با 1200 گروه شغلی است، یک میلیون ساختمان یعنی 1 میلیون یخچال و تلویزیون و به طور کلی یک میلیون اسباب مورد نیاز زندگی که این خودش به معنای ایجاد فرصت‌های شغلی مختلف است تحقق این تعداد مسکن تولید 40 میلیون تنی سیمان را به همراه دارد، یعنی رونق صنعت فولادسازی و مصالح شاخص ساختمانی را موجب می‌شود.
وی با تأکید بر واگذاری وام مسکن می‌گوید: این وام‌ها ایجاد کارآفرینی می‌کنند و من بر خلاف برخی معتقد نیستم که پول وام‌های مسکن مهر که در زمان آقای احمدی‌نژاد پرداخت شد، پرفشار بود. مسکن مهر یک خدمت بسیار بزرگی بود و تورم آن زمان ناشی از 120 هزار میلیارد تومان پولی بود که به عنوان یارانه نقدی به مردم پرداخت شد. وام مسکن مهر در طی 8 سال تزریق شد و خروجی آن کارآفرینی بود. اما اینکه دولت در زمینه حمایت از کارآفرینان چه اقداماتی می‌تواند انجام دهد باید بگویم که دولت باید تسهیلات را راحت‌تر در دسترس قرار دهد. زمین رایگان به انبوه‌سازان بدهند تا تولید صورت گیرد، دولت بخشی از هزینه‌های پروانه، آب، برق، گاز را بپذیرد و به فعالان حوزه مسکن یارانه بدهد. در حال حاضر کارآفرین با فعالیت‌های مولد تولیدی در بخش مسکن قهر کرده و به کنجی کشیده شده است، باید تولیدکننده را از کنج عزلت بیرون کشید و او را تشویق کرد، اما اینکه در لفظ بگوییم حمایت می‌کنیم اما در عمل سود بانکی را 2 برابر کنیم این چه حمایتی است؟ باید بین دولت و تولیدکنندگان یک تعامل و آشتی برقرار شود تا بازار مسکن مجددا رونق بگیرد.

مدیریت اقتصادی دولت دچار مشکل است چون به جای انجام مسئولیت نظریه‌پردازی می‌کند.
محمدقلی یوسفی اقتصاددان عضو هیئت علمی دانشگاه علامه‌طباطبایی درباره عملکرد اقتصادی دولت و موضوع رونق اقتصادی گفت: ما سیاست روشنی را از سوی دولت در قبال بنگاه‌های تولیدی نداشته‌ایم.
بانک مرکزی مدعی بود که قرار است بنگاه‌ها را به چند بخش تقسیم کند تا براساس اولویت‌های آن تقسیم‌بندی، دولت به آنها یارانه و تسهیلات بدهد. در این میان مشخص نیست که ما باید به ادعاهای بانک مرکزی و وزارت صنعت و معدن توجه کنیم یا در نهایت به آمارها و نظرات سخنگوی دولت در مورد کمبود منابع اعتنا کنیم؟  هر چند بنده امیدوار هستم که دولت بالاخره در این زمینه در تعیین مواضع اقتصادی با یکدیگر هماهنگ باشند.
وی در مصاحبه با روزنامه آرمان تصریح کرد: واقعیت این است که دولت به رغم رویکردهای مثبت در زمینه سیاست خارجی، با خطاهایی در زمینه سیاست‌گذاری اقتصادی مواجه است. سیاست‌های تولیدی دولت هنوز نتوانسته نیازهای تولیدکنندگان را رفع کند. اینکه دولت قادر به پرداخت یارانه بخش تولید نیست، خود معلول نارسایی‌های دیگر دولت در زمینه رکود تورمی است. مبارزه با رکود تورمی خود شروعی برای ایجاد یک چرخه اقتصادی صحیح برای توانمندسازی دولت است. در حقیقت این ویژگی دولت توانمند است که می‌تواند به تولیدکنندگان یارانه بدهد. این توانمندی در گروی این است که سیاست‌های دولت در جهت رفع رکود تورمی باشد اما به نظر می‌رسد دولت عکس این روند را در نظر داشته است.
یوسفی خاطر نشان کرد: به نظر من اگر دولت به جای اینکه مانند یک پزشک بیماری‌ها را شناسایی و درمان کند، به نظریه‌پردازی بپردازد، این روند ادامه خواهد داشت. ما در شرایطی هستیم که هر کدام از مسئولین و افراد صاحب منصب به جای حل مسائل کشور به دنبال این هستند تا نظرات خود را در مورد مسائل مختلف اجرایی طرح کرده و نسبت به گذشته انتقاد کنند...
وی با ناکار آمد توصیف کردن بسته رکود تورمی دولت گفت: باید پرسید آیا مسئولان دولت این حق را دارند که مردم را مجبور کنند که تا در راستای رشد اقتصادی به کارهایی که در توان یا در چارچوب منافع‌شان نیست، مبادرت ورزند یا هزینه‌های اضافی بدهند؟ این پرسشی است که به نظر بنده مورد توجه قرار نگرفته است.
یوسفی گفت: خطای دیگر مسئولین  اجرایی کشور در حوزه اقتصادی، تلاش برای پر کردن کسری بودجه دولت بدون توجه به علل بروز آن است. به جای اینکه ما به کاهش هزینه‌ها فکر کنیم، دولت هزینه‌های خود را ثابت فرض می‌کند و تیم اقتصادی آن هزینه‌ها را تأیید می‌کند و همه مشکلات کشور را ناشی از کاهش منابع درآمدی خود می‌داند این اشتباهی است که موجب می‌شود دولت تمرکز خود را روی مسائلی مثل سیاست خارجی، مسئله فروش نفت و یا جوایز صادراتی و... بگذارد حال که دولت به هزینه‌های اضافی توجه ندارد و آن را ثابت فرض می‌کند و اگر برای برطرف کردن هزینه‌های خود به منابع کافی دست پیدا نکند، به سراغ ضعیف‌ترین بخش‌های اقتصاد می‌رود. در ردیف بودجه‌ای کشور برخی سازمان‌های مصرف‌کننده و بدون  راندمان و بازدهی وجود دارند که دولت با کاهش هزینه‌های آنان می‌تواند بخش زیادی از هزینه‌های کشور را کاهش دهد... باید فکری در حوزه‌های تشریفاتی و اداری کرد.

گوهر شاد خاتون یکی از زنان باحجاب بوده همیشه نقاب به صورت داشته و خیلی هم مذهبی بوده او می خواست در کنار حرم امام رضا (ع) مسجدى بنا کند .

به همه کارگران و معماران اعلام کرد دستمزد شما را دو برابر مى دهم ولى شرطش این است که فقط با وضو کار کنید و در حال کار با یکدیگر مجادله و بد زبانى نکنید و با احترام رفتار کنید. و اخلاق اسلامى و یاد خدا را رعایت کنید . او به کسانى که به وسیله حیوانات مصالح و بار به محل مسجد می‌آورند علاوه بر دستور قبلى گفت سر راه حیوانات آب و علوفه قرار دهید و این زبان بسته ها را نزنید و بگذارید هرجا که تشنه و گرسنه بودند آب و علف بخورند . بر آنها بار سنگین نزنید و آنها را اذیت نکنید . اما من مزد شما را دو برابر مى دهم ..

ادامه مطلب...

http://hamedzamanimusic.net/dll/video/93/12/12/Marg=Amrika.mp4

روزنامه‌های آفتاب یزد، آرمان و مردم‌سالاری روز گذشته مصاحبه‌هایی با هاشمی رفسنجانی منتشر کردند. پیش از این هم در هفته گذشته روزنامه‌های شرق و فرهیختگان گفت‌وگوهای مشابهی را نشر داده بودند. آقای هاشمی در مصاحبه با آفتاب یزد و در پاسخ این سوال که به نظر شما آیا رابطه با آمریکا باید برقرار شود، به جمله مشروط امام استناد می‌کند اما نتیجه نادرست خود را می‌گیرد! او در پاسخ سؤال آفتاب یزد می‌گوید: البته اگر به عنوان نظر پرسیده می‌شود بله! به نظر من این رابطه باید برقرار شود. من در زمان امام هم نامه نوشتم و هفت مورد را نام بردم و از ایشان درخواست کردم در زمان حیات‌شان آنها را حل کنند، چون معتقد بودم بعد از ایشان این مسائل به عنوان یک ممنوع دائمی می‌ماند و کسی جرات نمی‌کند آنها را حل کند. ایشان چند مورد را عمل کردند این یک مورد را کاری نکردند در آن زمان. البته یک جمله‌ای هم گفتند که اگر آمریکا آدم بشود ما که نمی‌خواهیم تا همیشه دشمنی داشته باشیم. این «آدم شدن» مفهومش روشن بود، یعنی زور نگوید، استکباری با ما برخورد نکند و نخواهد بر ما سیادت داشته باشد. خب من هم نظرم همین است. اگر آمریکا حاضر باشد که با موضع متساوی با ما کار کند من دلیلی نمی‌بینم که رابطه برقرار نشود. منتها این حق دیگران است و من نمی‌توانم به حق دیگران عمل کنم.
آقای هاشمی توضیح نمی‌دهد که آیا آمریکا آدم شده و از موضع متساوی رفتار می‌کند که می‌گوید باید با آمریکا رابطه داشته باشیم؟ اگر این‌گونه است پس چرا مدام تحریم‌ها را شدت بخشیده و تأکید نموده‌اند رژیم تحریم‌ها را بر نخواهند چید یا به قول جان کری فردای توافق با ایران سراغ تحریم‌های دیگر می‌رویم.
آقای هاشمی در بخش دیگری از مصاحبه می‌گوید برنامه داشتم برای احیای روابط با عربستان و روی آن توافق هم شده بود اما کارشکنی کردند و نشد. او البته شیطنت‌های متعدد رژیم عربستان در حمایت از گروه‌های تروریستی و تلاش برای کاهش قیمت نفت در دوره دولت مورد حمایت خود را مسکوت گذاشت.
پیش از این معاون عربی و آفریقای وزارت خارجه در مصاحبه با روزنامه شرق تصریح کرده بود بوسه عبدالرحمن عرفان بر پیشانی هاشمی در دیدار وی (اول اردیبهشت‌ماه) موجب فراخوان سفیر از سوی ریاض شده و از آن تاریخ نیز دیگر وی به محل ماموریت خود مراجعت نکرده است. به عبارت دیگر ابراز محبت دیپلمات سعودی، با توبیخ وی از سوی مقامات مافوق در پادشاهی عربستان مواجه شد.
هاشمی همچنین در مصاحبه با روزنامه آرمان و درباره عملی نشدن برخی وعده‌های دولت اذعان کرد: اشکال کار این بود؛ روزهایی که آقای روحانی وعده می‌داد وعده مشروط نمی‌داد و می‌گفت این کار را می‌کند. می‌دانست که ابزار دست دولت نیست.
هاشمی درباره آخرین دیدار با رهبری می‌‌گوید «یکی دو هفته پیش بود. من خدمتشان رفتم که بگویم ]در مذاکرات هسته‌ای[  سخت‌گیری نکنیم و می‌خواستم بیشتر توضیح دهم. صحبت‌هایم را کردم ولی ایشان آخرش گفت که دیروز آقای روحانی اینجا بود و از اینجا راضی رفت، شما نگران نباشید.»

علی مطهری در مصاحبه با روزنامه اعتماد و در پاسخ این سؤال که به نظر خودتان علی مطهری از کی علی مطهری شد و در منظر افکار عمومی صرفاً فرزند شهید مطهری نبود؟ گفت: فکر نمی‌کنم علی مطهری چیزی شده باشد که شما این سؤال را مطرح می‌کنید. در عین حال پاسخ این گونه سؤال‌ها یک مقداری مستلزم تعریف از خود است.
وی ادامه می‌دهد: شاید بهتر باشد دیگران این سؤال را پاسخ بدهند. اما من خودم فکر می‌کنم همیشه مردم وقتی احساس کنند فردی به اصطلاح عرف از خودش وجود دارد و می‌تواند گاهی برخلاف فضای غالب بر اجتماع حرکت کند، او را فرد مستقلی می‌دانند. هر چند فرزند شخصیت بزرگی باشد اما برای خود او هم در ذات خودش یک شخصیت قایل می‌شوند. به جای اینکه بگویند فرزند فلان کس است، روی خود او حساب باز می‌کنند. یکی از دوستان به شوخی می‌گفت کم‌کم  دارد طوری می‌شود که به جای اینکه بگویند علی مطهری فرزند شهید مطهری، خواهند گفت شهید مطهری پدر علی مطهری.