سرباز ولایت

گفت: مگه طرف مقابل ما در چالش هسته‌ای کشورهای 5+1 نیستند؟
گفتم: اینطوری میگن!
گفت: پس چرا بیشترین نشست و گفت‌وگوی تیم هسته‌ای کشورمان با آمریکایی‌هاست؟ در حالی که آمریکا بیشترین دشمنی و کینه‌توزی با ایران را داشته و دارد.
گفتم: البته تیم هسته‌ای می‌گویند با بقیه کشورها هم نشست و گفت‌وگو دارند.
گفت: وقتی بیشترین نشست و گفت‌وگو را با آمریکایی‌ها انجام می‌دهیم، این توهم در افکار عمومی جهانیان پدید می‌آید که انگار ایران هم نقش برتر! و کدخدایی آمریکا را پذیرفته است!
گفتم: چه عرض کنم؟! یارو وارد رستوران شد و پرسید غذا چی دارین؟ گارسون گفت؛ مخلوط خوراک گوشت گاو و کبک، وقتی غذا را آورد یارو متوجه شد که همه‌اش گوشت گاو است و با عصبانیت پرسید؛ مگه نگفتی مخلوط گوشت گاو و کبک است؟ و گارسون گفت؛ بله قربان! به طور مساوی از گوشت گاو و کبک استفاده می‌کنیم. یعنی هر روز صبح یک گاو می‌کشیم و یک کبک و بعد گوشتشان را با هم مخلوط می‌کنیم؟!

وبلاگ"هیئت مجازی کریمه اهل بیت" نوشت:

مطالب زیر گلایه ای است از زبان مسجد به همسایه های مسجد که این مطالب را بر روی یک برگه A4 چاپ کرده و همراه یک هدیه کوچک که میتونه شامل یک شاخه گل کوچک و یک تقویم ؛عطر ؛تسبیح و... باشد به در خونه همسایه های مسجد برد وهدیه داد.

این طرح در شهرک نصرت آباد شهر الوند واقع در استان قزوین از طرف مسجد امام حسین(ع)اجرا شد که موفقیت آمیز بود.مطالب در یک برگه چاپ شد و برگه را لوله کرده و به دور آن یک گل کوچک مصنوعی پیچیده شد( که هم مانع باز شدن برگه بود وهم موجب زیبایی شده بود )و به همراه یک تقویم جیبی که حاوی احادیث؛ ادعیه؛بعضی سور قرآن بود به 500 تا از همسایه های مسجد تقدیم شد .

اما گلایه های مسجد که باید روی برگه چاپ شود:

بسمه تعالی                                                                                 

  سلام

من همسایه شما هستم،در همین محله و در همین نزدیکی ها زندگی میکنم.

من مسجد، خانه خدا عبادتگاه مسلمین،میعادگاه عاشقان خدا هستم و درد دلها دارم دوست دارم کمی حوصله کنید و گلایه های این همسایه را بشنوید.

با این که من هر رو ز دو نوبت درِ خودرا به روی شما باز میکنم.و چند ساعت به انتظار شما می مانم،ولی بعضی از شماها،سراغ من نمی آییدو با من انس نمیگیرید.مثل اینکه با من قهرید.مگر از من چه بدی دیده اید؟چرا این همه بی وفایی؟چه خاطره بدی از من دارید؟من که همیشه دل شما را روشن و قلبتان را با صفا کرده ام،من که همیشه به شما آرامش داده ام.گاهی شاید حرفهای مردم، یا برخورد بعضی مسجدی ها ناراحتتان کرده باشد،ولی چرا از من و صاحب من-که خداست-قهر می کنید؟!

مگر نمی دانید خداوند فرموده است مساجد را آباد کنید؟فکر می کنید آبادانی من به چیست؟آبادانی من به حضورشماست،آبادانی من به برگزاری نماز جماعت باشکوه است... (رابطه هاص101)

مگر نمی دانید من در قیامت از دست کسانی که مرا تعطیل کرده اندبه خدا شکایت خواهم کرد پس چرا بعضی ها فقط در ختم ها به مسجد

می آیند مگر ارزش خدا از بندگان خدا کمتر است.؟! (پیامبر(ص)فرمود:در روز قیامت(بعضی)از مساجد به خداوند شکایت میکنند و می گویند پروردگارا  مرا تعطیل کردند و حقم را ضایع ساختند(خصال ج1 ص 257))

مگر نمی دانید امام حسن(ع) فرموده:ساکنان مساجد زائرین خدایند و بر خداست که زیارت کنندگانش را هدیه بدهد(ارشادالقلوب ج1 ص190)

پس چرا بعضی ها فقط ماه محرم مسجد می آیند و برای امام حسین (ع)گریه میکنند مگر نمی دانند که امام حسین(ع)در کربلا در اوج جنگ و زیر تیرباران دشمن نماز جماعت خواند

لابد همه شماها خواستار شفاعت اهل بیت(ع) هستید پس باید بدانید امام صادق(ع)در لحظات آخر عمرشان فرمودند:شفاعت ما به کسی که نماز را سبک شمارد نمیرسد(امالی شیخ صدوق صفحه484)آیا بدون عذر  حاضرنشدن در نماز جماعت سبک شمردن نماز نیست؟

اگر دوست دارید خدا به یاد شما باشد  بهتره بدانید که خداوند در قرآن ( سوره بقره،آیه152)فرموده است:«به یاد من باشید تا به یاد شما باشم»پس اگر میخواهید خدا به یاد شما باشد باید به یاد خدا باشید و برای اینکه به یاد  خدا باشید باید نماز بجا بیاورید چون خداوند در سوره طه آیه 14 فرموده :«نماز را برای یاد من بپا دار»

مگر شما خودتان را شیعه نمیدانید؟پس بهتره اطلاع داشته باشید که حضرت زهرا(س)فرمودند:اگر به دستورات ما عمل کردید شیعه ما هستید و الا شیعه ما نیستید.(بحارالانوارج 68 ص155)آیا حضور در مسجد و نمازجماعت از دستورات اهل بیت (ع)نیست؟!

بعضی ها میگویند چون کار داریم  نمیرسیم نمازمان را در مسجد بخوانیم،اما این افراد مگر نمیدانند که همه کارها در دست صاحب من یعنی خداست و مگر اطلاع ندارند که پیامبر (ص) فرمودند:وقتی بنده خدا در مسجد مشغول عبادت است خداوند هم دنبال برطرف کردن مشکلات و نیازهای او است. (مستدرک الوسائل ج 3 ص355)

اغلب انسان ها فکر میکنند چون گرفتارند از خدا دورنـد     ـــــــــــــ     ولی واقعیت آن است چون از خدا دورند گرفتارند

مگرنشنیده اید که علی(ع) فرمودند:«مردم چیزی از امور دین خود را برای اصلاح امر دنیایشان(سود مادی)ترک نمی کنند،مگر آن که خداوند،باب ضرری که به مراتب از آن سودِ ناچیز بیشتر است،بر آنان می گشاید.(شرح ابن ابی الحدید 18/268)

واین راهم بگم که در روایت آمده علی(ع) فرمود:همسایه مسجد کسی است که صدای اذان را بشنود( بحار ج83 ص 38)ودر جای دیگر فرمودند:همسایه مسجد از هر طرف 40 خانه است.مگر شما صدای اذان مرا نمی شنوید؟!ویا خانه شما از من خیلی دور هست؟!

ومن چطور می توانم تمام حرف ها را در چند سطر بگویم؟!...

با این که بعضی از شماها با من قهریدوبی میلی نشان میدهید،اما من هر لحظه انتظار دیدن شما را میکشم.

دلهاتان خوش باد و هردو جهانتهان آباد.

                                                                                                           همسایه شما

                                                                                                              مسجد...

به گزارش گلستان بلاگ،وبلاگ «شیفتگان ولایت» نوشت:

ایام جبهه و جنگ بود…
یه روز داشت یه جزیره سقوط میکرد…

امام خمینی فرمودند:
به رزمنده ها بگید جزیره سقوط نکند.
یه فرمانده با بیسیم کلام ایشان را منتقل کرد.
کلام امام به صورت غیر مستقیم به رزمنده ها رسید.
بچه ها گلوله نداشتن؛ار پی جی نداشتن؛ مهمات خیلی کم بود..
با خودشون گفتند: امام گفته جزیره سقوط نکند،
اینجا را قتلگاه میکنیم ولی جزیره سقوط نخواهد کرد.

و به لطف خدا جزیره سقوط نکرد.
دیگه نگفتند ما مهمات نداریم؛
نگفتند امام خودش آنجا نشسته و فرمان میده؛
نگفتند ما خسته شده ایم؛ دیگر بهانه نگرفتند…
گفتند : امام فرموده جزیره سقوط نکند!
آنرا هم، غیر مستقیم از فرمانده شنیده بودند…

حالا
امام خامنه ای مستقیم میگویند:
بنده درخواست میکنم؛ خواهش میکنم؛
برید به سمت مصرف تولیدات داخلی.
این یک مجاهدت بزرگ است.
(من که آب شدم تا این جملات آقا را نوشتم!)
عمل نمیکنیم، همه ش بهانه میگیریم:
که تولیدات داخلی کیفیت ندارد، خوب نیست، گران است و فلان … 

رزمنده های عزیز بدون بهانه گرفتن یه جزیره را حفظ کردن…
حالا ما هم ادعای رزمنده بودن را داریم؟
ما هم جهاد را دوست داریم؟

اگر بله …بسم الله!

برای ما مصرف کالای ایرانی جزء واجبات است.
جهاد است.
یک مجاهدت بزرگ!

ه گزارش "حرف لر"  به نقل از وبلاگ"رفاقت با شهدا":

آخرین روزهای اسفند 86 بود و بچه ها در تدارک اردوی راهیان نور، گفتند: قراره امروز آقای سعید عاکف، نویسنده کتاب خاکهای نرم کوشک، برای سخنرانی بیاد، من خودم رو به مدرسه رسوندم تا از بیانات ایشون استفاده کنم، در میان حرفهای قشنگی که زد، یک خاطره از خودش و عنایت شهید گفت که برای شما نقل می کنم.

وی گفت: «بعد از نوشتن کتاب خاکهای نرم کوشک، به این فکر افتادم که دیگه برای شهدا کتاب ننویسم و برم در زمینه های دیگه فعالیّت کنم؛ و این تصمیم را به هیچ کسی نگفتم و با همین فکر خوابیدم، صبح بعد از نماز سرکار خانم «فاطمه سبک خیر»، همسر شهید عبدالحسین برونسی با من تماس گرفت و گفت: شما به کارتون ادامه بدید!!!!!!!!!!

تعجب کردم!!!!! من که به کسی این مطلب رو نگفته بودم!!!!!!!! چیه جریان!!!!!! از ایشون جریان رو سؤال کردم؛ گفت: دیشب همسرم به خوابم آمد و به من گفت: به آقا سعید (سعید عاکف) سلام برسونید و بگید به کارشون ادامه بدن ...

این جریان گذشت، مدّتی بعد از سوی بیت رهبری پیام دادن که آقا دیداری با نویسندگان برتر عرصه جهاد وشهادت دارند و شما هم دعوت شده اید ...

رفتم تهران خوشبختانه همون صف اول تونستم خودمو جا کنم، آقا صحبتها و بیاناتشون رو فرمودند و جلسه خیلی پر مغز به پایان رسید. فاصله من با ایشون دو متر بود، وقتی آقا بلند شدند که به احساسات مدعوّین پاسخ بدهند و بروند، من شنیدم که فردی (فکر کنم از محافظان ایشون بود) به آقا نزدیک شد و طوری که من هم شنیدم به آقا عرضه داشت: آقا سعید هم اینجاست!!!

آقا رو به جمعیّت کردند و فرمودند: آقا سعید کیه؟

من رفتم جلو. آقا من رو مورد تفقّد قرار دادن و فرمودند: با من بیاید. رفتم ...

در اتاقی که پشت حسینیه بود به همراه آقا، بدون هیچ کسی (حتی محافظین) خلوت کردیم، آقا فرموند: من کتاب شما رو خوندم. حتما به کارتون ادامه بدید.?

تعجب کردم! این دقیقا همان پیامی بود که شهید به من داده بود، چه سرّی است میان شهدا و امام شهدا؟

پس واقعا شهدا ناظر بر اعمال ما هستند و این کاملا منطقی است؛ چون برای ایجاد و حفظ این انقلاب و نظام از بزرگترین سرمایه زندگی شود که عمره گذشتند و نمی توانند، نسبت به جامعه و مسائل آن بی تفاوت باشند.

خدایا ما رو با شهدای عزیزمان و شهدای عزیزمان رو با شهدای کربلا محشور بفرما؛ آمین یا ربّ العالمین.

انتهای پیام/

سردار سلیمانی خود به یک رسانه تبدیل شده است....

به نقل از "ندای یک بسیجی": سردار سلیمانی خود به یک رسانه تبدیل شده است. چهره سال 1393 یک نظامی است و همین موضوع جالب است. سردار سلیمانی به عنوان یک مستشار نظامی در عراق فعالیت دارد و به عراقی‌ها در جنگ علیه داعش فعالیت می‌کند و این یعنی تامین امنیت مرزهای ایران. سردار سلیمانی نقش پررنگی در پیروزی‌های اخیر عراق دارد اما چگونه یک نظامی، یک سردار و یک قهرمان امنیتی به عنوان چهره سال از سوی ایرانی‌ها انتخاب می‌شود؟

 مهر ماه 1363 در ارتفاعات میمک بالای سر خویشاوند تازه شهیدشده‌اش احمد سلیمانی رسید که جانشین و معاون اطلاعات و عملیات خودش در لشکر 41 ثارالله بود. بعدها درباره آن لحظه نوشت: «دست تقدیر این بود من که از دوران کودکی با احمد بودم، زمان شهادتش هم بالای سرش حاضر شوم... چهره او را که پس از شهادت دیدم، نصف صورتش را خون پوشانده بود و نصف دیگر صورتش مثل مهتاب می‌درخشید و حقیقتاً‌ آرامش خاصی در چهره او پیدا بود که باعث شد دیدن این صحنه جزو دیدنی‌ترین صحنه‌های عمرم در دوران دفاع مقدس باشد».
توصیف او از چهره برادر شهیدش ما را به یاد خیلی از خاطرات آخرین وداع‌ها با شهدای دفاع‌مقدس می‌اندازد و البته به یاد خاطرات کسانی که روی ماه قاسم سلیمانی را دیده‌اند. این چندان عجیب نخواهد بود اگر توصیف لغتنامه دهخدا را از سیمای اهالی «رابُر»- منطقه کوهستانی زادگاه قاسم سلیمانی در 120 کیلومتری جنوب شهر کرمان- خوانده باشید: "مردم آنجا به صباحت (زیبایی) منظر شهره و از متاع حسن و ملاحت بابهره‌اند."
اتفاقا یکی از ناگفته‌های مقدر درباره او همین است که ظرف کمتر از 4 سال از شروع جنگ روانی غرب در سال 2011 - با نخستین گزارش‌های جهت‌دار و سیاهنمایی روزنامه‌های آمریکایی درباره «یک ژنرال مرموز ایرانی»- مکر دشمن به خودش بازگشته و قاسم سلیمانی از فرمانده نامرئی نیروی قدس سپاه پاسداران تبدیل به سلطان بدون مرز قلب‌ها شده است.
سایت آمریکایی المانیتور در این باره می‌نویسد: «قاسم سلیمانی در ماه‌های اخیر از یک مرد مرموز و پشت پرده به فردی تبدیل شده که پس از هر پیروزی عراقی‌ها در جنگ با داعش تصاویر وی نیز منتشر می‌شود و وی دیگر یک مرد در سایه نیست. در این تصاویر با یک لباس نظامی ساده و بدون هیچ‌گونه سلاحی میان مبارزان عراقی دیده می‌شود و با لبخند آرامی که دارد، در نهایت آرامش به سر می‌برد». او این بار عامدانه و آگاهانه تاکتیک سایه‌وارش را عوض کرده است چون می‌داند اوج‌گیری فتنه تکفیری همراه با برجسته‌سازی سرکرده‌ها و جنایت‌ها و ترورهای آنها توسط غرب، در چارچوب پروژه هراس‌افکنی در دل مسلمانان و همچنین تخریب اسلام حقیقی است. به همین خاطر سردار بزرگ اسلام از گمنامی مورد علاقه‌اش برون‌ زده و خود را به خطر می‌اندازد تا با لبخندی دلنشین و اطمینان‌بخش بدون اسلحه، محافظ و جلیقه ضدگلوله و کلاه آهنی حضور خود در خط مقدم میدان جنگ با کفر اسلام‌نما را اعلام کند و به مردم وحشت‌زده غرب و شرق دلگرمی بدهد. به قول تحلیلگر المانیتور، انتشار تصاویر فرمانده همیشه آرام و متبسم فرمانده سپاه قدس، پیام آشکار ملت ایران برای مردم منطقه و جهان است که این تنها آغوش مطمئنی است که می‌شود اعتماد و پیروزی را از آن انتظار داشت؛ آغوشی که نه در منطقه و نه در تمام جهان نظیر آن وجود ندارد اما در حقیقت این پیام اسلام راستین نیز هست. می‌توان از همین حالا اهتزاز پرچم «الله‌اکبر» عراق و بیرق «یاحسین» سپاه بدر و گردان‌های حزب‌الله را بر فراز موصل هم مشاهده کرد. در سوریه هم به لطف حمایت 4ساله «فرمانده سایه» تازه آفتابی شده، ورق کاملا علیه تکفیری‌ها و تروریست‌ها برگشته به طوری که رجب اوغلی عثمانی سوار مرکب جنگ شده و در حمایت از داعش منفور روز روشن به شام لشکر می‌کشد. همزمان سعودی‌ها و هاشمی‌های عربستان و اردن هم با سیاست خارجی مالیخولیایی‌شان زمینگیر شده‌اند و معلوم نیست داعش را تهدید می‌دانند یا متحد؟
در همین حال فاتح صلاح‌الدین همچنان که از فتح آمرلی و نصر «جرف النصر» به آزادی تکریت نزدیک می‌شود با اقبال باورنکردنی از سوی عرب، عجم، کرد و ترک با هر مذهب و مسلکی مواجه شده است.
 آمریکا، اسرائیل و سعودی و حرامیان دست‌پرورده داعشی‌شان که جای خود دارند، انگار خود دولت جمهوری اسلامی هم از این فتح بی‌سابقه قلب‌ها غافلگیر شده است تا جایی که مشاور رئیس‌جمهور، قاسم سلیمانی را صرفا نماینده ایران می‌خواند در حالی که رئیس شورای امنیت ملی ایران او را چهره‌ای فرامرزی می‌داند! دعوا نکنید آقایان او مالک اشتر دیگر جهان اسلام است.

حاج‌قاسم ایران، ژنرال قاسم سلیمانی رسانه‌ها و رهبران دنیا؛ فرمانده‌ای نظامی که مجله معتبر نیوزویک آمریکا با چاپ عکسی از او با لباس نظامی و نگاهی محکم او را «الهه انتقام» می‌خواند و توضیح می‌دهد که او ابتدا با آمریکا جنگید، الان در حال له کردن داعش است. «آوازه فرماندهی‌اش تا بدانجا می‌رود که اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا او را «دشمن قابل احترام» خود می‌نامد و جان کری، وزیر خارجه آمریکا برای دیدار با او ابراز علاقه و اشتیاق می‌کند و «رائول مارک گرشت» عضو ارشد اندیشکده دفاع از دموکراسی می‌گوید: «قاسم سلیمانی بسیار سفر می‌کند... تکان بخورید... تلاش کنید یا دستگیرش کنید یا بکشیدش»! نقل قول‌ها و گزارش رشادت‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و آرامش و ظاهر منحصربه فردش در نشریات مختلف منطقه‌ای و جهانی و شبکه‌های اجتماعی منعکس می‌شود و نام او را از متن تحلیل‌های نظامی و نشریات خاص به میان توده مردم می‌کشاند تا جایی که عکس، فیلم و خبر حضورش در منطقه‌ای از عراق یا سوریه به سرعت در شبکه‌های اجتماعی انعکاس می‌یابد و دست به دست می‌شود.
با همه اوصافی که بیان شد مخاطب در پی دیدن عکس‌های این فرمانده نامی با عکس‌هایی مواجه می‌شود که بسیار ساده و به دور از تعارفات نظامی گرفته شده است؛ تناقض عجیبی که البته برای آنان که به نحوه و نگرش نظامی‌گری در ایران آشنا هستند تعجب‌برانگیز نیست.
موضوع اصلی همین است سردار سلیمانی بدون اینکه عکس‌های حرفه‌ای از وی باشد، بدون اینکه تبلیغات رسانه‌ای برنامه‌ریزی‌شده داشته باشد، بدون اینکه گفتگوی رسانه‌ای و مصاحبه‌های رنگارنگ داشته باشد و حتی بدون اینکه سخنرانی‌های آنچنانی داشته باشد به محبوب‌ترین چهره ایران تبدیل شده است. سردار سلیمانی مانند چهره‌های هنری و ورزشی که ذاتا تبلیغاتی است، نیست؛ وی مانند چهره‌های سیاسی که با اظهارات پوپولیستی یا روشنفکرانه یا رسانه‌دوست مشهور شده‌اند، نیست؛ وی مثل هیچ‌کس نیست. حاج قاسم سلیمانی یک چهره واقعی است که محبوبیتی واقعی دارد و برخلاف چهره‌های تبلیغاتی یک قهرمانی پوشالی نیست بلکه یک قهرمان واقعی است؛ قهرمانی که با عملکرد خود به محبوبیت دست یافته نه با حرف و وعده و رسانه. حاج قاسم مرد جهاد است و همت مضاعف را معنا کرده است و به همین علت یک قهرمان واقعی و چهره واقعی است. او الان می‌تواند با افتخار بگوید من یک نظامی هستم، من یک سردار هستم...