سرباز ولایت

 یکی از کارمندان شهرداری ارومیه می گفت: تازه ازدواج کرده بودم و با مدرک دیپلم دنبال کار می گشتم.
از پله های شهرداری می رفتم بالا که یکی از کارکنان شهرداری را دیدم و ازش پرسیدم آیا اینجا برای من کار هست؟تازه ازدواج کردم و دیپلم دارم.
یه کاغذ از جیبش درآورد و یه امضاء کرد و داد دستم گفت بده فلانی، اتاق فلان.
رفتم و کاغذ را دادم دستش و امضاء را که دید گفت چی می خوای؟
گفتم :کار
گفت : فردا بیا سرکار
باورم نمی شد
فردا رفتم مشغول شدم .
بعد از چند روز فهمیدم اون آقایی که امضاء داد رئیس شهرداری بود.
چند ماه کارآموز بودم بعد یکی از کارمندان که بازنشست شده بود من جای اون مشغول شدم.
شش ماه بعد رئیس شهرداری استعفاء کرد و رفت جبهه.
بعد از اینکه در جبهه شهید شد یکی از همکاران گفت :توی اون مدتی که کارآموز بودی و منتظر بودیم که یک نفر بازنشسته بشه تا شما را جایگزین کنیم، حقوقت از حقوق رئیس شهرداری کسر و پرداخت می شد. یعنی از حقوق شهید باکری
این درخواست خود شهید بود.

کجایند مردان بی ادعا

کعبه سنگ است که ره گم نشود...

آورده اند که روزی یکی از بزرگان به سفر حج می رفت نامش عبدالجبار بود . هزار دینار طلا در کمر داشت ... چون به کوفه رسید قافله دو سه روزی از حرکت باز ایستاد .عبدالجبار برای تفریح و سیاحت گرد محله های کوفه برآمد از قضا به خرابه ای رسید .

زنی را دید که در خرابه می گردد و چیزی می جوید در گوشه مرغک مرداری افتاده بود آنرا به زیر لباس کشید و رفت.
عبدالجبار با خود گفت: بی گمان این زن نیازمند است و نیاز خود را پنهان می دارد. در پی زن رفت تا از حالش آگاه شود.

 چون زن به خانه رسید کودکان دور او را گرفتند که ای مادر ! برای ما چه آورده ای ؟ از گرسنگی هلاک شدیم !
مادر گفت: عزیزان من ! غم مخورید که برایتان مرغکی آورده ام و هم اکنون آن را بریان می کنم .
عبدالجبار که این را شنید گریست و از همسایگان احوال وی را باز پرسید.

گفتند : سیده ای است زن عبدالله بن زیاد علوی که شوهرش را حجاج ملعون کشته است .او کودکان یتیم دارد و بزرگواری خاندان رسالت نمی گذارد که از کسی چیزی طلب کند.
عبدالجبار با خود گفت: اگر حج می خواهی ، اینجاست.
بی درنگ آن هزار دینار را از میان باز و به زن داد و آن سال در کوفه ماند و به سقایی مشغول شد.

هنگامی که حاجیان از مکه بازگشتند وی به پیشواز انها رفت مردی در پیش قافله بر شتری نشسته بود و می آمد.
چون چشمش بر عبدالجبار افتاد خود را از شتر به زیر انداخت گفت:
ای جوانمرد ! از آن روزی که درسرزمین عرفات ده هزار دینار به من وام داده ای تو را می جویم اکنون بیا و ده هزار دینارت را بستان.
عبدالجبار دینارها را گرفت و حیران ماند و خواست که از آن شخص حقیقت حال را بپرسد که وی به میان جمعیت رفت و از نظرش ناپدید شد.

در این هنگام آوازی شنید که:
ای عبدالجبار! هزار دینارت را ده هزار دادیم و فرشته ای به صورت تو آفریدیم که برایت حج گزارد و تا زنده باشی هر سال حجی در پرونده عملت می نویسیم تا بدانی که هیچ نیکو کاری بر درگاه ما تباه نمی گردد.

در محضر آیت‌الله میرباقری:
آیت‌الله میرباقری:

«با تفریح مخالف نیستیم؛ اما اینکه تفریح را در شکل سامان‌یافته در فرهنگ لیبرالیستی، مکمل زیارت امام (ع) قرار بدهیم، این محل تأمل است.
ما نمی‌توانیم چیزی را که دارای یک قطب دیگری است و فرهنگ دیگری در آن وجود دارد، مکمل زیارت قرار دهیم؛ بلکه این حرم امام رضا (ع) است که باید محور توسع? شهر و تفریحات ما باشد؛ یعنی «تفریح» باید تعریف جدیدی پیدا کند...» 92/6/16
 بازنشر قطعه صوتی پرنکته از استاد میرباقری درباره توسعه شهر مشهد

 متأسفانه در مشهد مقدس، فرهنگ گردشگری بر فرهنگ زیارت حاکم شده است.. 
مفهوم "پایتخت فرهنگی" در دستگاه توسعه غربی تعریف شده است. شاخص‌های پایتخت فرهنگی، شاخص‌های غربی شدن است.
 پایتخت‌فرهنگی شدن مشهد به معنای برنامه‌ریزی شهری بر محور توسعه است
 مشهد شهر زیارت است نه پایتخت فرهنگی. پیشرفت شهر مشهد باید بر محور زیارت باشد نه سیاحت.
 زیارت محور جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی است. "زیارت" ابزار گسترش پرستش و "سیاحت" ابزار توسعه سرمایه‌داری
 برخی ناآگاهانه و برخی آگاهانه به دنبال انحلال فرهنگ زیارت در فرهنگ گردشگری هستند.
 
«در کنار قطب فرهنگی قم، احداث شهرک توریستی هواپیمایی نامناسب است! ... ?? در کنار قطب فرهنگی امام رضا(ع) هم احداث شهرک پدیده، خلاف است! این را با چه زبانی باید گفت؟!...

اگر این‏جا باید قطب فرهنگی باشد، حتماً ایجاد  درآمد در آن، از طریق صنعتی شدن شهر به مفهوم مدرن، غلط است. اقتصاد یک شهرک دانشگاهی را از طریق صنایعی که وابسته به همان دانشگاه است، تأمین می ‏کنند. در نگاه منظومه ‏ای اگر شهر قم یک شهر استراتژیک و قطب فرهنگی تاریخی است، اقتصادش نیز باید متناسب با جایگاه آن باشد؛ توریسم آن نیز باید توریسم فرهنگی، و مهاجرت به این شهر هم باید مهاجرت فرهنگی باشد. البته نمی‌توان جبر اجتماعی ایجاد کرد ولی می ‏توان بستر و شیب ایجاد کرد...». (کتاب دین، هنر، تجدد)

‍بیانات_علما 
    پرونده_ویژه

 اجازه_نخواهیم_داد...

آیت الله اشرفی شاهرودی:

برگزاری کنسرت موسیقی در مشهد با #معنویت و وجود مقدس حضرت ثامن الحجج علیه السلام و نیز حوزه علمیه ای که مرکز پخش معارف اسلامی و ارائه آموزه های دین است مناسب نیست.

 با توجه به اینکه #نظام_اسلامی بر اساس شرع اسلام و معارف دین برپا شده و به همین علت نیز برایش خون داده اند مسئولان اینگونه کارها را ابتدا با علماء و مراجع در میان بگذارند.

حضرت آیت الله سیدان:

فرض میکنیم که کنسرت موسیقی در جایی از کشور برگزار شود؛ اما مشهد باید مانند قم #استثنا باشد. مناسب این است که در مشهد مقدس این برنامه ها نباشد.

حضرت آیت الله گرایلی:

 نباید اجازه داد مشهد به عنوان یک شهر مذهبی در زمینه برگزاری کنسرت موسیقی #فتح_باب شود. باید به برخی اولویت های فرهنگی توجه کرد، توقع از مسئولان برای امور فرهنگی را بیش از آنجه هست میدانم

حضرت آیت الله حسن عالمی:

شهر های مذهبی شهر هایی هستند که مردم باید از اینها الگوی #دین_باوری و فضیلت مآبی و باخودشان به نقاط مختلف عالم ببرند.

بنابر این فضای این شهرها باید متناسب با دریافت این فضیلت ها باشد و برگزاری کنسرت قطعا به این کار نه تنها کمک نمیکند بلکه تخریب کننده روحیه فضیلت جویی است.

حضرت آیت الله علوی گرگانی:

مشهد الرضا جای برگزار کننده کنسرت نیست، آیت الله علم الهدی از بزرگان ما است که به خوبی در این مساله ورود کرده است.

حضرت آیت الله علم الهدی:

 مشهد شهر #زیارتی است؛ اینجا شهر #گردشگری نیست که مراکز تفریحی و عیاشی درست کنند.

 چرا هر فکری که به ذهن یک مدیر یا دولت می رسد برای #جذب_توریست، آن هم توریست فاسق و فاجر و خوشگذران، میخواهد آن را در شهر امام رضا پیاده کند؟

 در شهر امام رضا نمی شود #کنسرت برگزار کرد و دیگر نباید سر این موضوع با مردم یا برخی مسئولان #کوته_فکر چانه زنی کرد.

کمپین_هایی هم که برای این اقدامات راه اندازی می شود مقابله با امام هشتم علیه السلام است.

 همه مدیران و ساکنان بدانند؛ این شهر آنقدر #دلداده و عاشق دارد که نمی گذارند شما در برنامه ریزی و #عیاشی آزاد باشید.

‍

 چه کسی می تواند این معادله را حل کند؟

هواپیمایی با یک و نیم برابر سرعت صوت از ارتفاع ده متری سطح زمین، ماشین لندکروزی را که با سرعت درجاده مهران – دهلران حرکت می نماید، مورد اصابت موشک قرار می دهد.

اگراز مقاومت هوا صرف نظر شود

معلوم کنید کدام تن می سوزد؟

کدام سر می پرد؟

چگونه باید اجساد را از درون این آهن پاره له شده بیرون کشید؟

چگونه باید آنها را غسل داد؟

چگونه بخندیم و نگاه آن عزیزان را فراموش کنیم؟

چگونه مى توانیم در شهرمان بمانیم و فقط درس بخوانیم؟

چگونه مى توانیم درها را به روى خود ببندیم و چون موش در انبار کلماتِ کهنه? کتاب لانه بگیریم؟!

کدام مسئله را حل مى کنى؟

برای کدام امتحان درس مى خوانى؟!

به چه امید نفس مى کشى؟

 کیف و کلاسورت را از چه پر مى کنى؟

از خیال؟

 از کتاب ؟

از لقب شاخ دکتر ؟

یا از آدامسى که هر روز مادرت درکیفت مى گذارد؟؟

کدام اضطراب جانت را مى خورد؟

دیر رسیدن به اتوبوس؟

 دیر رسیدن سر کلاس؟

نمره گرفتن؟

دلت را به چه چیز بسته اى؟

به مدرک ؟

 به ماشین ؟

 به قبول شدن در حوزه فوق دکترا؟؟

صفایى ندارد ارسطو شدن

خوشا پرکشیدن پرستو شدن

بخشی از آخرین دستنوشته
شهید احمدرضا احدی
رتبه یک کنکور تجربی سال 1364

نشر این پیام صدقه جاریه است

شهیداحمدرضا احدی
@sarbazvelay

به اختصار پاسخ یک شبهه رو میدهم که مدام و بی فکر از زبان برخی تکرار میشود!
میگویند ما به کنسرت موسیقی مجوز ندهیم نتیجه این مشود که جوانان در باغها و خانه های شخصی پارتی مختلط برگزار میکنند و کلاس رقص میگذارند!!!!??????

این شبهه مسخره و پیش پا افتاده ضمن اینکه خیلی عوامانه و بی پایه است اما بناچار پاسخ میدیم تا شاید کورسویی از تفکر در عقول و اذهان برخی روشن شود!
اولا فرض بگیریم که کنسرت در مشهد برگزار شد آنهم بصورت مختلط و کاملا غیر اسلامی، آیا با برگزاری کنسرت موسیقی در مشهد این شهر عاری از پارتی و مهمانی های شبانه حرام میشود؟ آیا با کنسرت گناه و اختلاط زن و مرد در باغ ها و خانه های شخصی تمام می شود؟!! مگر در تهران و اصفهان و باقی شهرها که کنسرت برگزار شده مهمانی های حرام تعطیل شده ؟!!!
دوما آیا ما اجازه داریم برای ترک کردن یک حرام مرتکب حرام دیگری شویم؟
مثلا بگوییم چون لواط در شهری رواج پیدا کرده و عده ای مخفیانه این منکر را انجام میدهند ما مجوز بدهیم که زنا بصورت قانونی در مکانهای عمومی انجام شود تا جلوی لواط گرفته شود؟!!! واقعا فهم ما در اسلام و چالشهای اجتماعی اینگونه باید باشد؟!
سوما مگر ادعا نمی شود که کنسرت موسیقی محفل هنرمندان و هنر دوستان است؟!! آیا عقلانی است که بگوییم اگر کنسرتی برگزار نشود آن هنرمند فرهیخته به پارتی شبانه میرود و رقاص می شود؟!! واقعا این دوستان خواسته یا ناخواسته این جماعت هرزه فحشا کننده را با هنردوستان موسیقی برابر میدونند که میگن برگزاری کنسرت مساوی است با تعطیلی پارتی های شبانه؟!!

                                                                                                                                                                                                               در کنسرتیزاسیون پسا برجام
                                                                                                                                                                                          دولت و رئیس جمهور پس از #برجامیزاسیون همه چیزدر طول 2-3 سال اخیر، به #کنسرتیزاسیون همه امور  روی آورده است. یعنی در آستانه هفته دولت که هفته ارائه کارنامه به مردم است، دولت #اشرافی_تهی_دست ، مسئله برگزاری کنسرت ها را تبدیل به مسئله اول کرده است. انگار که مردم ، شکم سیر و بی دغدغه شغل و مسکن و ازدواج و هزینه تحصیل هستند وفقط غم پر کردن #اوقات_فراغت شان مانده که باید با کنسرت پر کنند. شاید هم خیال می شود مردم مستضعف مانند آقای صفدر حسینی ( نور چشمی و نظرکرده خاص و #سرمایه_دولت! ) حقوق های 57 میلیونی شامل چند میلیون حق #اوقات_فراغت_فرزندان می گیرند و مانده اند چگونه این پول ها را خرج کنند! کاش با همان قاطعیت که به وزیر می گویند پای کنسرت ها بایست، به بقیه وزرا هم می گفتند بر سر مواخذه مدیران نجومی و مطالبه معوقات کلان بانکی و... هم محکم بایستد نه اینکه پشت مجرمان در بیایند.
                          
آقای روحانی پس از آن که گفت #برجام صدها خاصیت دارد ، امروز گفته است" می گویند دولت همه اش به فکر مذاکرات هسته ای بود؛ بله به فکر مذاکرات بود و به آن افتخار هم می کند". یعنی کسی در دولت انکار نمی کند که دراین 3 سال همه هم و غم دولت برجام بازی بود و دیگرهیچ! حالا اما به شکرانه این #فتح_الفتوح_بزرگ (تعبیر روحانی) که در حقیقت سوزاندن و تباه کردن فرصت 3 ساله بود ، لابد یک سال باقی مانده را هم باید به کنسرت و پایکوبی و شادمانی گذراند، در قهوه خانه ای که می گویند همه باید هم آوایی کنند "#خر_برفت و خر برفت و خر برفت"!
                                                                                                                                                                                                                                شده حکایت آن که شب هنگام در باغ مردم بالای درخت رفته بود و شکم چرانی می کرد. به او گفتند چه می کنی ؟ گفت تار می زنم. گفتند چرا صدایش در نمی آید؟ پاسخ داد صدایش صبح در می آید. حالا هم جماعت رندان کنسرت باز ، خلایق و دولت را سرکار گذاشته اند و صدایش چند صباح دیگر در می آید. فعلا که در ماجرای حقوق های نجومی مدیران ویژه خوار(به تعبیر نوبخت"ذخیره های کشور") و قرارداد های نفتی جدید و ... ، صدای کنسرن های و کنسرت ها با سمفونی #خر_برفت بلند است. خدا کند تا دولتمردان متوجه می شوند، کار از کار نگذشته باشد.
#محمد_ایمانی

کسانی که زیر عبای روحانیون مدعی انقلاب و اسلام بر علیه اسلام قیام کردند و اینگونه عقده خود را بر سر هموطنان خود و اسلام پیاده کردند گویی نطفه ای ناپاک اینان را تشکیل داده است...

دور از فهم و گزافه گویی نیست اگر اینان را داعشیان وطنی بنامی ،اینان به وقتش سر یک بسیجی را هم گوش تا گوش میبرند همان گونه که دیدیم در 88سرباز را با موتورش آتش زدند.

فرق اینان با داعشیان تنها این است که آنها عاشق عبای آل سعود هستند و از آنجا تغذیه میشوند و اینان دشمن اعراب هستند و هنوز در پیچ و خم عصر جاهلیت و عرب و عجم مانده اند ،فرق ندارد جاهل،جاهل است گاه سرحسین ابن علی را میبرد و گاه پرچم هیئتش را به آتش میکشد

وای برآن روزی که پرده نفاق کنار برود

گاهی با خودم میگویم کاش ایران ،ترکیه بود که 80000هزار نفر رو بعد از فتنه یک روزه اخراج کرد،و کشته های فتنه را در گور دسته جمعی خاک کرد.این ها همه در شرایطی اتفاق افتاد که خود حکومت نتوانست جان مردم را حفظ کند و در یک شب 250نفر از مردم کشته شدند ...ولی باز مردمش در خفقان پشت نظامش بودند

آری اگر کنار لعن یزید ،لعن فتنه گران را کنی زیاد نرفته ای...

قسمت_اول

معاون سابق رسانه‌ای شورای عالی امنیت ملی معتقد است که حساب بیش‌ از اندازه دولت یازدهم بر روی برجام خطای استراتژیکی بوده و باید به‌جای نگاه و انتظار از بیرون بر ظرفیت‌های داخلی متکی شویم.

به گزارش مشرق، ابوالفضل ظهره‌وند از چهره‌های باسابقه وزارت امور خارجه است که علی‌رغم فعالیت جدی در حوزه بین‌الملل و سیاست خارجی و به‌خصوص سال‌ها کار روی معاهدات خلع سلاح و کنترل تسلیحات، مطالعات اقتصادی خود را دنبال کرده است.

دو بار حضور جدی در افغانستان به‌عنوان سفیر و دیپلمات در دهه‌های هفتاد و نود، سفیر ایران در ایتالیا، مشاور رئیس دولت دهم در حوزه افغانستان، معاون شورای عالی امنیت ملی و عضویت در تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای پیشین؛ بخشی از فعالیت‌های او محسوب می‌شود. با او در خصوص ناکامی پس از برجام و ریشه‌های مشکلات اقتصادی کشور به گفت‌وگو نشستیم که به ‌شرح زیر است:

خلاصه گفتگو

بیش از یک سال از برجام می‌گذرد ولی تأثیر ملموسی را در وضعیت اقتصادی کشورمان شاهد نیستیم، آیا مشکل تنها باگذشت زمان حل می‌شود و یا باید به فکر راه چاره‌ی دیگری بود??

اگر قرار بود در برجام اتفاقی بیفتد، باید در نظر داشت که برجام درواقع ظرفیت محدودی است که قابل مقایسه با ظرفیت‌های کلی و نیازهایی که کشور دارد، نمی‌تواند باشد. به نظر می‌رسد که حساب بیش‌ از اندازه باز کردن روی برجام یک خطای استراتژیک بوده است و این خطای راهبردی پیامدهای خوبی را برای دولت یازدهم نداشته و نخواهد داشت. در کنار اینکه اساساً برجام همان‌طوری هم که پیش‌بینی هم می‌شد قرار نبود معجزه‌ای بکند؛ ازیک‌طرف توازن لازم را بین آنچه می‌خواستیم و دادیم و آنچه می‌خواستند به ما بدهند رعایت نکردیم و از طرف دیگر تعهدات لازم را باید برای رفع تحریم‌های هسته‌ای دریافت می‌کردیم، داده نشد.

ضمن اینکه باید توجه داشته باشیم که امکان گرفتن تضمین روی یک بخش از تحریم‌ها وجود نداشته و ندارد. ما باید ساختارهای تحریم را مورد توجه قرار می‌دادیم که این هم اتفاق نیفتاد؛ بنابراین ما هم یک مشکل رویکردی را در این مسئله می‌بینیم و هم نحوه مدیریت موضوع را می‌بینیم و هم اینکه نسبت به یک سری از جنبه‌های راهبردی نیز غفلت صورت گرفته است.

 مجموعه این‌ها وضعیت ناخوشایندی را به وجود آورده است. باتوجه به این نتیجه‌ای که برای برجام به دست آمده است، باید به دنبال تعریف فرصت‌ها باشیم. یکی از آن فرصت‌ها این است که طیف نخبگانی ما به این جمع‌بندی و اشتراک نظر برسند که نگاه و انتظار از بیرون بی‌نتیجه است و ما باید بر ظرفیت‌های خودمان متکی شویم. از سوی دیگر باید فرمایشات مقام معظم رهبری را با اتحاد و همدلی عملیاتی کنیم. در حال حاضر ما برای اینکه حتی همین حد از دستاوردهایی را که موردنظر بوده و برآورده نشده را با توجه به این‌که می‌دانیم نمی‌توانیم از غرب بگیریم، باید ظرفیت‌های داخلی خودمان را بالفعل کنیم.

?? «محمود رسلان» خبرنگار شبکه «الجزیره»، که عکس‌های سلفی وی با عناصر گروه تروریستی «نورالدین زنکی» و قاتلان کودک 11 ساله فلسطینی، به راحتی از شبکه‌های اینترنتی قابل دسترسی است، تصویری از یک کودک مظلوم و مجروح اهل حلب به نام «عمران دنقوش» را منتشر کرد و در توضیح این تصویر رقت‌آور مدعی شد که دنقوش از زیر آوار بمباران هواپیماهای روسی بیرون کشیده شده است!

«محمود رسلان» بعد از اینکه تکفیری‌ها سر کودک 11 ساله را بریدند، برای آنها دعا و آرزوی طول عمر کرد!
این خط خبری اما خیلی زود توسط شبکه‌های وابسته به جبهه تروریسم، خصوصا «الجزیره» و «العربیه» و رسانه‌های غربی پی گرفته شد و حتی روزنامه‌های زنجیره‌ای داخلی که نوعا نسبت به کشتار زنان و کودکان در سوریه و عراق و یمن حساسیتی نشان نمی‌دهند، عکس این کودک را در صفحات اول برجسته کردند و همان خط خبری «رسلان»‌را در پیش گرفتند.

اما، در گرماگرم این جریان‌سازی ساختگی، ژنرال «ایگور کناشینکف» سخنگوی وزارت دفاع روسیه اعلام کرد، جنگنده‌های روسی به هیچ‌وجه منطقه «القاطرجی» را بمباران نکرده‌اند؛ یعنی همان منطقه‌ای که «محمود رسلان» مدعی شد دنقوش در آن منطقه از زیر آوار خارج شده است.

در اینجا قرار نیست که بخواهیم صحت اظهارات سخنگوی وزارت دفاع روسیه را ثابت کنیم، ولی نکته اینجاست جریانی تصویر دنقوش را بلند کرده و آن را پیراهن عثمان می‌کند که طی پنج سال اخیر در نقش تریبون جبهه حامی داعش و تکفیری‌های بدنام انجام وظیفه کرده است؛ جبهه‌‌ای که طی این مدت دستش به خون هزاران زن و کودک آغشته شده و طبق آمارهای رسمی، تنها در یمن 1100 کودک را کشته است.

همین هفته گذشته بود که جنگنده‌های سعودی با بمباران یک مدرسه در شمال یمن (استان صعده)، 15 کودک بی‌گناه را کشتند. کودک‌کشی سعودی‌ها در یمن به قدری گسترده و وقیحانه است که صدای برخی از کشورها و نهادهای غربی را هم درآورده است.

@nabjahadi008