به گزارش سرویس سیاسی صبح توس، شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد، کمیسیونی به نام “کمیسیون مقام زن” را در زیرمجموعه خود دارد که از سال 1946 باهدف برابری جنسیتی و کمک به پیشرفت زنان تشکیل‌شده است. این کمیسیون هرسال نشستی 10 روزه را در مقر اصلی سازمان ملل در نیویورک برای بررسی پیشرفت اصل برابری جنسیتی و ترویج آن در سطح جهان برگزار می‌کنند
اجلاس سالانه این کمیسیون امسال نیز 8 مارس، مطابق با 17 اسفندماه، در نیویورک برگزار شد و طبق روال معمول تعدادی از زنان ایرانی نیز در این اجلاس شرکت کردند. اما نکته قابل‌تأمل در رابطه با کمیسیون مقام زن 2015 موضوعی است که برای اجلاس امسال در نظر گرفته‌شده است. «برابری جنسیتی، توانمندسازی و خشونت علیه زنان» موضوعی است که اعضا در طول ده روز برگزاری این اجلاس در مورد آن به بحث و گفتگو می‌پردازند.
با توجه به اینکه این دست موضوعات، همانطور که در گزارش اخیر احمد شهید به شیوه بارز و مفتضحانه نمود پیداکرد؛ بیش از آنکه جنبه پژوهشی داشته باشد دستمایه افترا و تهمت به جمهوری اسلامی بوده، و بازخوانی ادعای نخ نمای اعمال ظلم و خشونت به جامعه زنان در جمهوری اسلامی را به دنبال دارد؛ این سؤال پیش می‌آید که حضور پرشور مقامات ایرانی و فعالان مدنی آن‌هم با این تعداد چه لزومی دارد؟
علاوه بر شائبه تأمین هزینه‌های سفر و اقامت، برخی اخبار حکایت از آن دارد که اعضای NGO هایی برای حضور در نیویورک اعلام آمادگی کرده‌اند، سابق بر این از فعالان فمینیست در ایران بوده‌اند و سوابق تیره‌ای در کارنامه خوددارند. جالب اینجاست همین چهره‌ها قرار است در یک اجلاس بین‌المللی از حقوق زن ایرانی دفاع نمایند! البته در بین نمایندگانی که قرار است از طرف دولت نیز در این اجلاس حاضر شوند، چهره‌های شاخصی به چشم می‌خورند که حضور آنان نیز سؤال‌برانگیز است.
علاوه بر شهین دخت ملاوردی، معاون رئیس‌جمهوری در امور زنان و خانواده و لیلا فلاحتی، معاون بین‌الملل، همسر یکی از دیپلمات‌های ایرانی که به‌تازگی عازم نیویورک شده ، این هیئت را همراهی کرد. خانم روح‌افزا، مسئول خواهران سازمان بسیج دانشجویی در اظهارنظری دراین‌باره، با تأکید بر اینکه حضور سازمان‌های مردم‌نهاد در مجامع جهانی اگر واقعاً در راستای اهداف نظام و حقوق زنان باشد خیلی خوب است، تصریح می‌کند: اما اگر قرار باشد در جهت خلاف این اهداف باشد و آمارهای دلخواه خودشان را که منبع آن معلوم نیست کجاست، ارائه دهند، قطعاً هیچ فایده‌ای برای نظام نخواهد داشت.
وی نیز با اشاره به سابقه برخی از شرکت‌کنندگان در این نشست می‌گوید: این کنوانسیون نه‌تنها ابقاء کننده حقوق زنان نیست، بلکه از بین برنده آن نیز هست؛ ما در قبال مسائلی که در این کنوانسیون آمده حرف و استدلال داریم. ازجمله نکاتی که در رابطه با این سفر وجود دارد، این است که برخی شرکت‌کنندگان در این نشست در رابطه با آسیب‌های اجتماعی حوزه زنان و خانواده ازجمله ایدز، به‌شدت به موضوع آموزش غربی مسائل جنسی به‌ویژه در سنین دبستان تأکیددارند.
وی با اشاره به مهم‌ترین مشکلات حوزه زنان در شرایط امروز و جای خالی این مباحث در نشست نیویورک، می‌گوید: فقدان جایگاه واقعی زن در خانواده، ازدواج و مشکلات آن برای دختران و بالا رفتن سن ازدواج، القای اینکه زن فرهیخته تنها زنی است که مدرک دانشگاهی داشته باشد، مهم‌ترین مشکلات امروز زنان ماست که باید با کار فرهنگی و رسانه‌ای و به‌صورت پیوسته بر روی آن کار شود.
لازم است دیدگاه رهبر انقلاب را دراین‌باره مرور کنیم. مقام معظم رهبری در سی‌ام فروردین سال جاری در دیدار زنان فرهیخته و نخبه، فرمودند: “اگر می‌خواهیم نگاه ما به مسئله زن، «سالم، منطقی، دقیق و راهگشا» باشد باید از افکار غربی در مسائلی نظیر اشتغال و برابری جنسی کاملاً فاصله بگیریم”. ایشان «برابری جنسی زن و مرد» را ازجمله حرف‌های کاملاً غلط غرب دانسته و افزودند: “برابری همیشه به معنای عدالت نیست، عدالت همیشه حق است، اما برابری گاه «حق» است و گاه «باطل». با کدام منطق باید زنان، که خداوند آنان را ازلحاظ جسمی و عاطفی برای منطقه ویژه‌ای از زندگی آفریده است در عرصه‌هایی وارد کنیم که آن‌ها را دچار رنج و سختی می‌کند؟”
حال باید دید که ماحصل نشست “کمیسیون مقام زن” سازمان ملل در نیویورک تا چه حد مطابق موازین شرعی و مطالبات فرهنگی و اجتماعی مقام معظم رهبری خواهد بود؛ البته ناگفته پیداست که خروجی معجزه واری برای جامعه اسلامی نخواهد داشت.
انتهای پیام/
