روزگاری سبز رنگی شاد بود
فارغ از بحث و جدل، آزاد بود
رنگ خالی از ریا و جاه بود
رنگ دلهای پر از الله بود
رنگی از اسلام بود، فریاد بود
داد مردم از پی بیداد بود
رنگی از جنس وطن، از خاک بود
روبروی دشمنان بیباک بود
رنگ سبز یکرنگ بود، رنگین نبود
رنگ شال آدم بیدین نبود
رنگ نیرنگی بر این کشور نبود
از برای دشمنان سنگر نبود
رنگ شادی در عزاداری نبود
باعث رنج و گرفتاری نبود
رنگ آتش، رنگ نابودی نبود
رنگ ظهر کربلا دودی نبود
کاش از اول که این بازی نبود
کاش از اول خودش راضی نبود
کاش این بیت از قلم جاری نبود
کاش این رنگ داخل بازی نبود
محسن. ن