یه چیزی را می دونین؟! نه رشد و تعالی انسان حد و مرز داره و نه سقوط و رذالت.
خیلی مهمه که این دو تصویر را بشه توامان دید. خیلی مهمه که قبل از آن که سقوط کنیم، یه سقوط کرده را ببینیم.
وقتی توی جاده ها یه خودروی داغون شده ی تصادفی را میگذارند جلوی چشم خلق الله، در واقع ایجاد یه فرصت برای نجات و سلامت است.
این که با دیدن اون خودرو سرعت مان را کاهش بدیم، کمربندمان را ببندیم، دقت مان را بالا ببریم تا به سرنوشتی مشابه آن خودروی تصادفی دچار نشیم.
این که روزنامه ای با رذالت و وقاحت تمام عکس دکتر احمدی نژاد را در صفحه ی اول روزنامه اش می گذارد کنار یک محکوم و یک فراری، این که روزنامه ی دیگری در صفحه طنز خود، دست به شنیع ترین رذایل اخلاقی می زند و اسمش را می گذارد طنز، باید فرصتی باشد برای نجات ما.
تصویر این روزنامه ها، تصویر همان خودروی سقوط کرده است، نه با دیدن شان عصبانی شو و نه خوشحال، فقط کمی تامل کن و سرعتت را کاهش بده، به خدا توکل کن و از خدا بخواه تو را هیچ گاه به این درجه از رذالت نرساند.
وجود انسان های حقیر و سقوط کرده، تصویر زیبا و خوشایندی نیست، اما حتما مجالی ست تا با دیدن عمق و بعد تبه کاری و زشت کاری یک رسانه یا یک فرد، خودمان را نجات دهیم و به رستگاری برسیم.
کمال رستمعلی
@homamedia
