چهارسال پیش انتخابات برایشان شکل نیمه تحریم شده ای را داشت که آخرین ساعات، در شعبه ای خلوت و متروک در دماوند برای خالی نبودن صفحه ی زندگی سیاسی از مهر انتخابات مجلس نهم سربرآورد. توده هایشان هم بین رأی دادن و رأی ندادن معلق مانده بودند؛ چرا که بزرگانشان هم راهنمای چپ می زدند و راست می پیچیدند!
امسال همه شان تمام قد آمده اند وسط که حضور پرشور داشته باشید؛ توده هایشان هم بی کلام و بی اعتراض اینکه 4 سال پیش چه بود و الان چه هست، سرها پایین انداخته و راه افتاده اند دنبالشان که بله؛ بله؛ باید رأی داد ومنطق سیاسی فلان می گوید و عقل اجتماعی بیسار و اصلاً یک جوری تبلیغ می کنند که انگار آیت الله خامنه ای انتخابات را تحریم کرده بود و به قول آن طنز تلگرامی اوضاع طوری شده که اگر فردا رضا پهلوی هم هشتگ بزند رأی می دهم، خیلی تعجب نمی کنم :)
فقط آنکه اولاً شرکت در انتخابات تایید ضمنی سلامت انتخابات را با خود دارد و ثانیاً دعوت به شرکت پرشور در انتخابات همان چیزی ست که آیت الله خامنه ای چند دهه، بدون آنکه نظرش را جهت باد تغییر دهد، بر آن اصرار داشته و دارد. اما چقدر فرق است بین طرفداران آیت اللهی که تکلیفشان با اصول نظرات او روشن است و چرخش سیاست زده در آرای او نمی بینند و طرفداران سیاست ورزانی که انتخابات به انتخابات باید بنشینند ببینند منافع حزبی بزرگانشان چه می گوید و نخ این عروسک های خیمه شب بازی را چگونه می چرخانند...
بحثم حضور و عدم حضور نیست؛ ما به همه خوشآمد می گوییم؛ بحثم رنگ عوض کردن های فصلی ست و دنبال راه افتادن های توده هایشان...دلیلش البته برای من روشن است؛ بزرگان اصلاح طلب فقط وقتی یقین به پیروزی داشته باشند، مدافع حضور مردم هستند و مردم فقط وقتی برایشان اهمیت دارند که نتیجه ی حضورشان سرکار آمدن اصلاح طلبان باشد... اگر هم دعوت به مشارکت کردند و باختند، حتماً تقلب شده است :)?
کبری آسوپار
??کانال افسران:telegram.me/joinchat/BBmAijuziGuvGYFvBvde2w
