کمال رستمعلی
این که نوه پسری بنیان گذار انقلاب اسلامی، برای ورود به یکی از مهم ترین مراکز برساخته ی همین انقلاب، ملزم به شرکت در آزمونی می شود که همه ی دواطلبان دیگر هم باید در آن شرکت کنند، چنان شوق انگیز و قابل تقدیر است که به جرأت می توان این تصویر را از مهم ترین فصول تمایز جمهوری اسلامی با نظام شاهنشاهی دانست.
در آستانه ی دهه فجر، به یاد می آوریم که یکی از پر بسامد ترین فریادهای انقلابیون، خروش بر علیه تبعیض و دست به دست شدن فضیلت و اعتبار و قدرت از پدر به فرزند و نسل به نسل بوده است.
مردم نه می پذیرفتند و نه درک می کردند که چگونه ممکن است که آن گاه که فضیلت و ارزشی در شخصی متبلور است، در فرزند و نوه و نتیجه و نبیره ی آن شخص هم تجلی داشته باشد؟!
در این مجال، قصد قضاوت درباره شخصیت علمی و فقهی جناب حجت الاسلام سید حسن خمینی را ندارم، بلکه مسرورم، در دهه چهارم انقلاب اسلامی، یکی از آرزوها و آرمان های دیرین مردم و مبارزان و شهدای انقلاب و کسانی که در تاریک ترین سلول های ساواک شکنجه شدند تا فرزندی به نام پدر صاحب امتیاز و اعتبار نشود، و جایگاه اجتماعی و قدرت موروثی نباشد ، حداقل در این صحنه و عرصه، محقق شده است.
حق آن است که حتا علاقه مندان جناب سید حسن بزرگوار هم که حتما طعم تلخ تبعیض را یا چشیده اند یا از تلخی آن حکایت ها شنیده اند،از این که در کشوری زندگی می کنند که تفاوتی بین نوه امام عظیم الشان و دیگر روحانی گم نام برای شرکت در امتحان نبود و نیست، سجده ی شکر بگذارند.
به کانال تلگرامی دکتر عبدالرضا داوری بپیوندید:
https://telegram.me/dr_davari
