??@xdsia
?می پرسند چرا رهبری که می دانند این راه، بیراهه است و نتیجه ای ندارد خودشان جلوی آنرا سد نمی کنند؟
? ما نظامی مردم سالار داریم و این مردم هستند که باید به رشد و بصیرت سیاسی مترقی دست پیدا کنند و سیاست های درست و غلط را بازشناسند. آن وقت درست انتخاب می کنند و کمتر هزینه می دهند. این خلاف فلسفه ی تاسیس جمهوری اسلامی است که رهبری به جای همه فکر کند و به جای همه عمل کند.
? به نظر من رییس جمهور از نتیجه بررسی صلاحیت ها راضی است. آقای روحانی بدنبال یک مجلس اصلاح طلب نیست. اصلاح طلبان نشان داده اند ساختار شکن هستند و هزینه های بی وجه درست می کنند.
?این با روحیه ی امنیتی و محافظه کار شخص رییس جمهور سازگار نیست. دولت به دنبال یه مجلس کم دردسر ولی مطیع دولت است.
?این هدف از طریق جمعی از وکیل الدوله های فعلی و اصولگرایان تقلبی محقق می شود و نیازی به اصلاح طلبان ساختار شکن نیست.
?اما اینکه ایشان اینگونه تندی می کنند و ظاهراً ابراز ناراحتی می کنند نوعی غنیمت شمردن فرصت فشار بر شورای نگهبان است. ?نتیجه این کار جلب توجه جریان اصلاحات و زمینه سازی برای اقدامات بعدی دولت است.
?سیاست خارجی دولت برای مردم ما عبرت انگیز است. هرچند دولت می خواهد آن را به مثابه «الگو» معرفی کند ولی بین الگو و «عبرت» فرق هست.
? رهبر معظم انقلاب هم که فرمودند این مذاکرات برای ملت ما تجربه ی دیگری خواهد بود ناظر به همین معنا بود.
?سال ها این تلقی ارتجاعی وجود داشت که یک سیاست خارجی سازشکارانه و اهل تنازل میتواند مسائل معیشتی ایران را حل کند. باید دولتی با این تلقی روی کار می آمد و با بسط ید این سیاست را دنبال می کرد تا در نهایت خیالی و غیرواقع بینانه بودن این تلقی اثبات شود.
? البته رهبر معظم انقلاب با توصیه های مکرر به دولت سعی داشتند از این اتلاف وقت جلوگیری کنند؛ ایشان مدام تاکید داشتند که «به مذاکرات خوشبین نیستنم» و «دل را به نقاط خیالی نبندید»، ولی به هر حال دولت، منتخب مردم بود و می بایست فرصتی برای اجرای اصلی ترین سیاستش داشته باشد ولو به قیمت عمیق تر شدن مشکلات و اتلاف وقت نظام
?الان هم مطابق پیش بینی ها معلوم شد که وعده ی رفع تحریم ها گره ی اساسی نخواهد گشود و عمده برنامه ریزی و مدیریت و رجوع به ظرفیت های درونی است که دولت فعلی با تنبلی چشم بر آنها بسته است.
?امیرالمومنین علیه السلام یکی از شعبه های چهارگانه ی جهاد را «الصدق فی المواطن» می دانند. این یعنی صراحت در بزنگاه ها؛ دوپهلو بودن و چند پهلو بودن در موقف های حساس باعث می شود رهبری خودشان مجبور شوند از شأن ولایت هزینه کنند.
?عدم صراحت در موضعگیری مقدمه ی ظلم به ولایت است. برخی خودشان را احتکار می کنند تا در میان جناح های مختلف معتبر باشند ولی روشن است که این نوعی نفاق است. «الصدق فی المواطن» یعنی عدم ملاحظه ی قبیله و جناح در موضعگیری و توجه تام و تمام به عهدی که با ولایت داریم.
??سیاست روز??
