مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه شریف خطاب به رئیس‌جمهور گفت: آقای روحانی امیدتان به خدا باشد؛ امیدواریم جای کدخدا با خدا عوض نشود.
به گزارش خبرنگار حوزه احزاب و تشکلهای گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، متن زیر سخنرانی حسان ایرانمنش مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف در حضور رییس جمهور است:
امروز یکی از بزرگ‌ترین چالش های کشور مسئله اقتصاد ملی است و انتظار بحق مردم ما این است که از اقتصادی شکوفا برخوردار باشند و طبقه ضعیف از وضعیت غیرقابل قبول خارج شود.
فسادهای کلان اقتصادی سیستمی و نه موردی هستند مردم انتظار دارند این فسادها که به هیچ دولتی رحم نکرده است پایان یابد، اشتغال و مسکن و نظام بانکی، همه و همه سامان یابد اما پس از گذشت بیش از دو سال از عمر دولت، هنوز شاهدیم که مسائلی چون مشکل مسکن به رفع تحریم ها گره زده می شود.
آیا گره مشکلاتی چون وابستگی شدید به نفت، خام فروشی، کاهش سرمایه گذاری و مشکلات کالاهای اساسی و قاچاق جز با تکیه بر توانمندی همین جوانان حل خواهد شد؟
وقتی مشاور ارشد رئیس جمهور که خود فارغ التحصیل این دانشگاه است وضعیت رقابتی صنعت کشور را در قورمه سبزی و آبگوشت می پندارد و اعلام می کند امیدی هم برای دانشجوی کشور باقی می ماند؟ دیگر چه دلیلی برای ماندن در کشور خواهند داشت؟
جوانانی متکی به خود دارای اعتماد به نفس با اراده و با نشاط که انتظار دارند به آنها میدان داده شود و به آنها اعتماد شود نه اینکه به آنها بگوییم «شما؟ شما می خواهید مسائل کشور را حل کنید؟ این کارها به شما نیامده است!»
این تلاش ها در سایه تعلل و بی اعتمادی ها در تأمین بودجه سرانجام به آنجا کشید که سال ها تجربه و هزینه به راحتی بر باد رفت و تیم منسجم و نخبه این مرز و بوم که بزرگ‌ترین ثروت این کشور است از هم گسست و هم اکنون اعضای آن یا در حال پژوهش در سایر کشورها هستند یا در گوشه ای ناامیدانه کار می کنند.
امیدواریم که در نیل به اهداف والای انقلاب اسلامی استقلال، آزادی، عدالت و پیشرفت تنها صورتی از آرمان‌ها باقی نماند و سیرت به فراموشی سپرده نشود و امیدواریم که جای کدخدا و خدا عوض نشود.
در پایان ضمن خوشامدگویی به دکتر روحانی باید بگویم یکی از گله‌های دانشجوهای دانشگاه شریف به مدیریت جلسه امروز است چرا که این جلسه، جلسه ای فرمایشی است که برف دانشجویان را کمک کرد تا در سالن حضور پیدا کنند.
ما بعد از ماهواره شریف که به جایی نرسید، جاکلیدی‌اش را با خود حمل می کنیم که به یادشان بمانیم به علاوه اینکه می خواستیم ماکتی را از این ماهواره تقدیم رئیس جمهور کنیم که متأسفانه فضای امنیتی اجازه نداد.
امروز یکی از بزرگ‌ترین چالش های کشور مسئله اقتصاد ملی است و انتظار بحق مردم ما این است که از اقتصادی شکوفا برخوردار باشند و طبقه ضعیف از وضعیت غیرقابل قبول خارج شود.
فسادهای کلان اقتصادی سیستمی و نه موردی هستند مردم انتظار دارند این فسادها که به هیچ دولتی رحم نکرده است پایان یابد، اشتغال و مسکن و نظام بانکی، همه و همه سامان یابد اما پس از گذشت بیش از دو سال از عمر دولت، هنوز شاهدیم که مسائلی چون مشکل مسکن به رفع تحریم ها گره زده می شود.
آیا گره مشکلاتی چون وابستگی شدید به نفت، خام فروشی، کاهش سرمایه گذاری و مشکلات کالاهای اساسی و قاچاق جز با تکیه بر توانمندی همین جوانان حل خواهد شد؟
وقتی مشاور ارشد رئیس جمهور که خود فارغ التحصیل این دانشگاه است وضعیت رقابتی صنعت کشور را در قورمه سبزی و آبگوشت می پندارد و اعلام می کند امیدی هم برای دانشجوی کشور باقی می ماند؟ دیگر چه دلیلی برای ماندن در کشور خواهند داشت؟
جوانانی متکی به خود دارای اعتماد به نفس با اراده و با نشاط که انتظار دارند به آنها میدان داده شود و به آنها اعتماد شود نه اینکه به آنها بگوییم «شما؟ شما می خواهید مسائل کشور را حل کنید؟ این کارها به شما نیامده است!»
این تلاش ها در سایه تعلل و بی اعتمادی ها در تأمین بودجه سرانجام به آنجا کشید که سال ها تجربه و هزینه به راحتی بر باد رفت و تیم منسجم و نخبه این مرز و بوم که بزرگ‌ترین ثروت این کشور است از هم گسست و هم اکنون اعضای آن یا در حال پژوهش در سایر کشورها هستند یا در گوشه ای ناامیدانه کار می کنند.
امیدواریم که در نیل به اهداف والای انقلاب اسلامی استقلال، آزادی، عدالت و پیشرفت تنها صورتی از آرمان‌ها باقی نماند و سیرت به فراموشی سپرده نشود و امیدواریم که جای کدخدا و خدا عوض نشود.
در پایان ضمن خوشامدگویی به دکتر روحانی باید بگویم یکی از گله‌های دانشجوهای دانشگاه شریف به مدیریت جلسه امروز است چرا که این جلسه، جلسه ای فرمایشی است که برف دانشجویان را کمک کرد تا در سالن حضور پیدا کنند.
ما بعد از ماهواره شریف که به جایی نرسید، جاکلیدی‌اش را با خود حمل می کنیم که به یادشان بمانیم به علاوه اینکه می خواستیم ماکتی را از این ماهواره تقدیم رئیس جمهور کنیم که متأسفانه فضای امنیتی اجازه نداد.
