20 سال از جنگ و نسل کشی صربها علیه مسلمانان بوسنی درقلب اروپا گذشت.
20 سال از جنگ و نسل کشی صربها علیه مسلمانان بوسنی درقلب اروپا گذشت. جنگی که در آن 300 هزار مسلمان شهید و 60 هزار زن و دختربچه را به زور ربودند، و یک و نیم میلیون نفر ناچار به مهاجرت شدند.
?آیا بیاد میاوریم؟ یا فراموش کرده‌ایم؟! یا چیزی درباره آن نمیدانیم؟!
?? گزارشگر شبکه CNN : جنگی قرون وسطایی بود. قتل، محاصره، و گرسنگی مسلمانان؛ و اروپا دخالت برای پایان جنگ را رد کرد و گفت: این یک جنگ داخلی است. و این بهانه‌ی مسخره‌ای بود!
?? هولوکاست مسلمانان نزدیک به 4 سال در این سرزمین ادامه یافت. صربها بیش از 800 مسجد را منهدم کردند که بنای بعضی به قرن 16میلادى می‌رسید. کتابخانه تاریخی سارایبو را به آتش کشیدند. سازمان ملل بعد از مدتی دخالت کرد و نیروهای خود را در دروازه‌های شهرهای مسلمان نشین مستقر کرد. اما این شهرها در محاصره و آتش می‌سوخت و نیروهای سازمان ملل کاری نمی‌کردند.
صربها هزاران مسلمان را در اردوگاه‌ها زندانی کردند که بعلت گرسنگی و شکنجه مانند اسکلت شده بودند، و وقتی از فرمانده صربها پرسیده شد: چرا؟ جواب داد: چون آنها حاضر نبودند گوشت خوک بخورند.
در آن زمان روزنامه گاردین نقشه اسارتگاه زنان که 17 اردوگاه بود را منتشر کرد.
گاردین عکس دختر بچه‌ی اسیری را که خون از پاهایش سرازیر بود چاپ کرد و نوشت جرم این دختر این است که مسلمان است.
رهبر صربها از رهبر مسلمانان منطقه زیبا جهت مذاکره دعوت کرد، و به او سیگار تعارف کرد و خندید و سپس دستور قتلش را داد، و سپس شنیع ترین کارها را با مردم این منطقه کردند.
?? اما بدترین جنایتها در منطقه سربنتیسا انجام شد درحالیکه این شهر در محاصره نیروهای سازمان ملل بود، این نیروها همراه صربها به عیش و نوش می‌پرداختند و بعضی از آنها از زنان مسلمان میخواستند در برابر لقمه‌ای نان شرفش را بدهد.
صربها منطقه سربنیتسا را دو سال محاصره کردند و یک لحظه بمباران متوقف نمی‌شد. صربها حتی کمکهای خیرخواهانه را هم می‌ربودند.
سپس غربیها تصمیم گرفتند که منطقه را به گرگهای تیپ هلندی که قرار بود حمایت کننده مردم باشند، تحویل دهند، ولی این تیپ بجای حمایت از مردم، با صربها دست به یکی کردند.
به مسلمانان فشار آوردند که اسلحه خود را زمین بگذارند و امان نامه بگیرند. نتیجه‌ی تسلیم آنها، تصرف شهر سربنیتسا به دست صربها بود و صربها هم 12000 مرد جوان آنها را جدا کرده و سر بریدند و سپس اجساد آنها را تکه تکه کردند.
صربها بر روی جسد مردان مسلمان میایستادند و بر چهره آنها با خنجر صلیب میکشیدند.
اما زنها، به شرف آنها تجاوز شد و برخی را کشتند و سوزاندند.
کشتار مسلمانان روزها ادامه یافت تا اینکه سقوط این شهر درتابستان 1995 اتفاق افتاد، و این کشتار و نسل کشی بیرحمانه فقط بجرم مسلمانی اتفاق افتاد!
?? مادر دست سرباز صرب را می‌گرفت تا کودک خود را نجات دهد، ولی سرباز صرب دست مادر را قطع می‌کرد و سپس کودک را پیش چشمان مادرش سر می‌برید.
بعد از کشتار سربنیتسا "رادوان کارادیو"ی آدمکش، فاتحانه وارد شهر شد و اعلام کرد که این شهر متعلق به صربستان بوده و خواهد بود. صربها زنان مسلمان را پس از تجاوز 9 ماه زندانی میکردند و می‌گفتند می‌خواهیم بچه صرب برایمان بزایند.
??ما این جنایتها را بیاد می‌آوریم و میگوییم:
ما فاجعه بالکان را فراموش نمی‌کنیم!
ما غرناطه‌ی اسپانیا را فراموش نمی‌کنیم!
ما فلسطین را فراموش نمی‌کنیم!
و در برابر جنایات اروپاییان در بوسنی میگوییم:
هرگز فراموش نمی‌کنیم! هرگز نمی‌بخشیم! و هرگز شعارهای فریبنده "حقوق بشری" آنها را باور نداریم.
?? در اینجا ناچارم یادی از آن پیر خرفت، یعنی (پطرس غالی، دبیر کل سازمان ملل) در آن زمان بکنم، که بیطرفی را کنار گذاشت و ننگِ همراهی با جبهه‌ی ظالم را تا ابد بر پیشانی خود نهاد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
اما ما پس از 20 سال هنوز درس نگرفته‌ایم. صربها علما را می‌کشتند و مساجد را ویران میکردند. یکی از مسلمانان می‌گوید: هرگاه مسجد منهدم می‌شد مجبور بودیم که محل را ترک کنیم، زیرا مسجد همه چیزمان بود.
??در آن زمان یک روزنامه‌ی انگلیسی در مورد نسل کشی در بوسنی نوشت: جنگی در قرن بیستم با شیوه‌ای قرون وسطایی.
مسلمان تمنا در نشر این مطالب داریم تا این واقعه فراموش نشود و نسلهای آینده بدانند.
