علاوه بر اتهامات ریز و درشتی که برخی مطبوعات نزدیک به دولت محترم حواله رسانه های انصراف دهنده از نمایشگاه کرده و می کنند، تکاپوی گسترده ای نیز آغاز شده تا با حضور گسترده مسئولان دولت، این گونه القا شود که در نمایشگاه امسال هیچ اتفاق خاصی نیفتاده است. از آن جمله، حضور ریاست محترم جمهور در نمایشگاه مطبوعات در سال سوم دولت خود است. فی الواقع، انصراف رسانه های منتقد حداقل فایده ای که تا الان داشته، این است که مسئولان محترم دولت نسبت به وجود پیکر نحیفی به نام مطبوعات و رسانه اندکی حساس شوند و با حضور در نمایشگاه امسال، این موجودیت را به رسمیت بشناسند. البته شنیدن سخنان رسانه های منتقد دولت و برخورد تبعیض آمیزی که مسئولان مربوط دولت در حق آنها روا می دارند، بماند تا شاید وقتی دیگر...!
اما ریاست محترم جمهور امروز در سخنان خود به مناسبت حضور در نمایشگاه مطالبی را بیان کردند که حداقل بخش های مربوط به رسانه آن قابل تامل جدی است. این بخش از اظهارات آقای رئیس جمهور، حاوی نکاتی است که به نظر می رسد نظیر مواردی چون «اعلام عبور از رکود اقتصادی» احتمالاً ناشی از ارائه اطلاعات نادرست به ایشان از سوی مشاوران یا تهیه کنندگان بولتن های ویژه است.
جناب آقای روحانی تاکید کرده اند: «رسانه‌ای که هنوز متولد نشده، بال و پر نگشوده و خود را به خوبی معرفی نکرده به دلایل واهی دچار تاخت و تاز دیگران قرار می‌گیرد، کلمه تعطیل و توقیف باید آخرین کلمات در یک رسانه باشد.»
بر اساس قراین موجود، این اشاره رئیس جمهور محترم احتمالاً ناظر به روزنامه ای است که سال گذشته در نخستین شماره های پس از انتشار بواسطه اعلام همسویی با نشریه هتاک «شارلی ابدو» توقیف شد. شاید مشاوران محترمی که این اطلاعات را به رئیس جمهور محترم داده اند، تمام ماجرا را به ایشان منتقل نکرده اند وگرنه از شخصیتی که خود ملبس به لباس حضرت رسول(ص) است بعید به نظر می رسد زبان به ملاطفت برای روزنامه ای بگشاید که تیتر نخست خود را به اعلام حمایت و همبستگی با نشریه ای فرانسوی اختصاص داد که با کشیدن کاریکاتور موهن و جسارت به ساحت رسول گرامی اسلام(ص) قلوب مسلمانان جهان را جریحه دار کرد.
اما از سوی دیگر، به احتمال زیاد مشاوران محترم و بولتن نویسان عزیز دفتر رئیس جمهور، به ایشان نیز اطلاع نداده اند که بخش عمده و اصلی توقیف شدن ها، دادگاهی کردن ها و تذکر دادن ها طی سه سال اخیر مربوط به رسانه هایی است که جرم آنها فقط انتقاد یا عدم همسویی با سیاست ها یا عملکردهای دولت محترم است.
یعنی اگر دستگاه قضایی طی این سه سال صرفاً با یک روزنامه به دلیل دفاع از هتاکی یک نشریه به ساحت رسول الله(ص) برخورد نموده، رسانه های منتقد دولت به دلیل انتقادات خود از دولت مرتبا در حال توقیف، دادگاهی شدن و دریافت تذکر و ایجاد محدودیت های شدید مالی هستند.
شاید برای ریاست محترم جمهور جالب باشد که بدانند با شکایت دستگاه های مختلف دولتی و شبه دولتی، مدیران خبرگزاری ها و روزنامه‌های منتقد بخش قابل توجهی از وقت خود را در دادگاه می گذرانند و توقیف و محاکمه و تذکر، بخشی از زندگی روزمره آنان را تشکیل می دهد. شاید اگر قوه قضائیه مستقل نبود و به نحوی در ید قدرت دولت قرار داشت، رسانه های منتقد به شرایط بسیار بدتری از آنچه امروز هست، گرفتار می شدند.
بر این اساس، اگر رئیس جمهور محترم اطلاعات دقیق تری در این باره دریافت می کردند، هیچ گاه محور اصلی سخنان خود در بحث رسانه را به توقیف یک روزنامه هتاک قرار نمی دادند و از جایگاه رئیس جمهور همه مردم، از این که برخی مسئولان دولتی سعه صدر ندارند و اصحاب رسانه را به «دلایل واهی» توقیف و دادگاهی می کنند، ابراز ناراحتی کرده و آنان را به سعه صدر بیشتر در برابر انتقادات فرامی خواندند.
شاید ذکر نمونه هایی در این باره، جهت اطلاع جناب آقای رئیس جمهور - به شرطی که بولتن نویسان عزیز و پلیس مخفی های دفتر رئیس جمهور اجازه دهند به نظر ایشان برسد - بی مناسبت نباشد که بدانند با رسانه ها با چه دلایلی و بر اساس چه اتهاماتی برخورد می شود.
سال گذشته مصاحبه ای از یک مقام مسئول (جانشین نماینده ولی فقیه در سپاه) منتشر شد که در آن ضمن انتقاد از رئیس جمهور ترکیه، تاکید شده بود اردوغان در ماجرای سوریه بازیچه صهیونیست ها شده، هرچند مواضع وی اخیراً بهتر شده است.
یکی از مشاوران محترم رسانه ای رئیس جمهور در تماس با معاون خبر خبرگزاری از وی می خواهد این بخش از مصاحبه تلطیف شود که این کار صورت می گیرد. همان مشاور محترم در تماس با اینجانب تاکید کرد اگر جایی این موضوع مطرح شد از قول من بگویید که کار حرفه ای بوده است.
اما چند روز بعد، احضاریه ای از دادگاه به دست اینجانب رسید که با پیگیری وکیل مشخص شد یک نهاد تحت امر رئیس جمهور، به واسطه همان مصاحبه، از من شکایت کرده است. یعنی بنده می بایست به واسطه انتشار مصاحبه یک فرد صاحب صلاحیت محاکمه می شدم! تمام پیگیری ها برای پس گرفتن این شکایت نیز به جایی نرسید و نهایتاً دادگاه برگزار شد.
در جریان تنظیم دفاعیات، مشاهده کردم در همان روز انتشار مصاحبه مذکور یکی از روزنامه های حامی دولت، یادداشتی بسیار انتقادی تر و با واژگانی بسیار تندتر علیه اردوغان منتشر کرده و از قضای روزگار این یادداشت در خبرگزاری رسمی دولت نیز بازنشر داده شده است!
آن روز این تبعیض ناروا در شکایت دولت از خود را به سمع اعضای محترم هیات منصفه رساندم اما مهمتر از آن، طرح این گلایه بود که در خود کشور ترکیه، منتقدان علیه اردوغان مطالب تندتری مطرح می کنند و حتی درباره موضوع سوریه بسیاری از نویسندگان و روزنامه نگاران ترک نسبت به سیاست های نوعثمانی گرایانه حزب اردوغان اعتراضات بسیار شدیدتر از ما دارند حال من با چه رویی به مخاطبان و افکار عمومی اعلام کنم به دلیل انتشار مصاحبه یک مقام مسئول در انتقاد از اردوغان، محاکمه شده ام؟!
خوشبختانه به واسطه عدالت و انصاف اعضای محترم هیات منصفه با اکثریت آرا از شکایت مطروحه تبرئه شدم اما چندی بعد که وزارت ارشاد پرونده روزنامه وطن امروز را به دلیل درج خبری درباره پادشاه مقبور سعودی روانه دادگاه کرد، متوجه شدم که شوربختانه این رویه ای است که دولت محترم در آن ثابت قدم است.
و اما آخرین احضاریه ای که از این قماش به دست اینجانب رسیده است، بابت پرونده فخیمه «کرسنت» است و می دانم که در همین خصوص نیز چند رسانه و نماینده مجلس نیز همچون من دادگاهی خواهند شد. رئیس جمهور محترم عنایت داشته باشند که این دادگاهی شدن ها حتی به واسطه ورود به ماهیت پرونده و احیاناً اتهام زنی به افراد نیست. بلکه دقیقاً به خاطر «حرف زدن درباره کرسنت» است!
جناب آقای روحانی در اظهارات امروزشان نقل به مضمون فرمودند که غیر از معصومین(س) می شود بقیه را نقد کرد. اما و برخی دیگر از رسانه ها و نمایندگان مجلس نه به دلیل نقد، بلکه به دلیل اسم بردن از کرسنت، با شکایت مقامات دولتی به دادگاه می روند.
در این باره گفتنی بسیار است اما تنها به بیان یک آرزو بسنده می کنم. ای کاش جناب آقای روحانی که در روز تنفیذ حکم ریاست جمهوری‌شان در حسینیه امام خمینی(ره) به خداوند پناه بردند از استبداد رای و بستن دهان منتقدان، امروز که پس از 3 سال پا به نمایشگاه مطبوعات گذاشتند، به جای سرکوفت زدن به رسانه ها، مسئولان وزارت ارشاد را مواخذه می کردند که چرا جای منتقدان در این نمایشگاه خالی است؟
