پایگاه خبری انصارحزب الله ـ «برجام» همچنان محل مناقشه است... در یکسوی قضیه دولتی‌ها و طرفداران توافق به هر قیمتی حضور دارند و به صورتی روزمره اقدام به ستایش برجام کرده‌اند. جهانگیری، معاون اول دولت روحانی از این گفته است که حالا میان کشورهای متقاضی همکاری با ایران در حال انتخاب هستیم.
روحانی در دیدار با سفیر برونئی از اینکه در فضای موسوم به پساتحریم، امکان ارتباط بیشتری با این کشور برای وی وجود خواهد داشت ابراز خرسندی کرده است!
و شهربانو امانی از نمایندگان مستعفی مجلس ششم و عضو حزب کارگزاران سازندگی نیز طی مصاحبه‌ای گفته است مشکلات اقتصادی برطرف نشده اما فشارها از گرده مردم برداشته شد.
تمامی گروه‌های سیاسی و تجاری نیز که از کشورهای خارجی طی روزهای اخیر به ایران آمده و با مقامات دولت ایران دیدار کرده‌اند، یکصدا از این گفته‌اند که اگرچه آماده همکاری با ایران هستیم اما همه چیز منوط به لغو تحریم‌هاست.
گزاره‌ای که معنی آن دقیقا برای کسی مشخص نیست و نمی‌شود فهمید این نمایندگان ممالک به اصطلاح راقیه چه چیزی را در سر دارند. جدای از این فضای متناقض‌نما در میان چهره‌های دولتی و هواداران توافق به هر قیمتی اما در فضای واقعیت، «برجام» و متن و حواشی آن در دو گلوگاه مهم شورایعالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی توقف کرده است.
از شورایعالی امنیت ملی خبر خاصی در دست نیست الّا اینکه همه می‌دانند این شورا به این دلیل که ریاست آنرا رئیس جمهور بر عهده دارد؛ بصورت سنتی از وتوی اقدامات دولت حذر میکند.
علی شمخانی، دبیر این شورا نیز چند روز قبل طی سخنانی گفته بود: بطن و متن برجام به گونه ای است که تامین کننده منافع ملی جمهوری اسلامی است! صحبتی که البته نه تنها به وسیله منطق می‌شد اثبات کرد چندان صحیح نیست بلکه بیانات اخیر مقام معظم رهبری در زمینه برجام نیز شاهدی است بر مبهم بودن توافق ویَنی دولت. برجام اما در ماجرای مجلس افت و خیزهای فراوانی را طی میکند.
برجام در افت و خیزهای تردید مجلس
مجلس و هیئت رئیسه‌اش از روز اول، آنطور که باید نقش مؤثری را در ماجرای برجام ایفا نکردند. اشکال مسئله نیز از آنجا هویدا شد که سیدعباس عراقچی، پس از توافق دولت در وین به صورت تلفنی با رسانه ملی مرتبط شد و از این گفت که ورود مجلس به ماجرای برجام خلاف منافع ملی است!
مجلس اما واکنش تندی نشان نداد و جالب آنکه محمدرضا باهنر، نایب رئیس مجلس نیز در همین زمینه گفته بود: ارائه لایحه برجام به مجلس نمی‌تواند منافع ملی را تامین کند!
تردیدهای مجلس و تأکید دولت بر بدعت تاریخی حذف مجلس از اعمال قانون بر متن برجام ادامه داشت تا اینکه رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر خود با اعضای مجلس خبرگان نکات مهمی را در این رابطه مطرح کردند. معظم‌له فرمودند: من معتقدم و به آقای رئیس جمهور هم گفته‌ام که مصلحت نیست، مجلس شورای اسلامی از موضوع بررسی برجام کنار گذاشته شود.
معظم‌له همچنین با تأکید بر لزوم ورود مجلس به موضوع بررسی برجام، در عین حال خاطرنشان کردند: من در مورد نحوه بررسی و اینکه آن را رد کنند و یا تصویب کنند هیچ توصیه‌ای به مجلس ندارم و این، نمایندگان ملت هستند که باید تصمیم بگیرند.
و پس از همین تأکید رهبر معظم انقلاب بود که برخی نمایندگان ساکت مجلس نیز زمزمه‌های خود با تأکید بر ضرورت ایفای نقش مجلس در متن برجام را آغاز کردند. و البته در این میان کسی هم به این سؤال پاسخ نداد که وقتی منطق قضیه روشن است و حتی رهبر انقلاب نیز در صحبت‌های خود تلویحاً از این می‌گویند که در جلسات خصوصی بر این مسئله تأکید داشته‌اند؛ چرا باز هم عده‌ای تلاش کردند خواسته دولت محقق شود و برجام به مجلس نیاید؟!
اصرار بر اعلام نظر مخالف در مقابل نظام
همگان تصور می‌کردند که پس از اعلام نظر صریح رهبر انقلاب درباره ضرورت ایفای نقش مجلس در مسئله برجام که در تنزیل و تأویل به معنای اعمال قانون بر متن توافق ویَنی دولت است دیگر کسی از میان دولتی‌ها به خود اجازه نمی‌دهد نظر دیگری را در این رابطه ابراز کند.
اما گویا این مسئله خوش‌خیالی بود زیرا چند روز بعد از بیانات رهبر معظم انقلاب، این عباس عراقچی، بود که به جلسه کمیسیون ویژه بررسی برجام در مجلس رفت و همان اظهارات سابق خود را با این تفسیر که «نظر کارشناسی است»! مجدداً بر زبان راند.
او باز هم از این گفته بود که بررسی برجام در مجلس به صلاح نیست!
البته این سخن وی به معنی ناولایتمداری نیست زیرا همه می‌دانیم که ولایتمداری در عمل معنا میشود اما اصرار بر اعلام نظر مخالف در مقابل تأکید صریح ولی فقیه نیز امری مذموم است.
مجلسی‌ها اما پس از اعلام نظر ولی فقیه تکاپوی بیشتری به خود گرفته و فعال‌تر شدند. علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی اخیراً در همین رابطه گفته است: در توافق برجام تعهداتی لحاظ شده که لازم است این توافق در مجلس مطرح شود تا جایگاه قانونی پیدا کند.
برخی نمایندگان نیز در همین رابطه به صحنه آمده و اظهار نظرهایی را پیرامون چگونگی تصویب برجام و اصلاح آن در مجلس بیان کرده‌اند.
به گزارش یالثارات، با نگاه تحلیلی به فرایندهای اشاره شده می‌توان اینطور بیان کرد که برجام یقیناً به مجلس خواهد آمد و نمایندگان درباره آن اعمال نظر خواهند کرد اما اینکه این اظهار نظر بصورت فرمالیته و تأیید کننده سرتاپای برجام باشد یا اینکه بصورت یک اعمال قانون متقن و با اصلاح بندهای نامربوط برجام همراه باشد، مسئله‌ای است که باید گذر زمان را تحمل کرد و منتظر رؤیت فرجام آن ماند.
کوثری: اگر دولت از ارائه لایحه برجام خودداری کند، مجلس رأساً اقدام میکند
اسماعیل کوثری، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون امنیت ملی در همین رابطه در گفت‌وگو با خبرنگار یالثارات با تأکید بر اینکه مجلس به دنبال بررسی تمام جوانب برجام است، می‌گوید: ما به دنبال بررسی دقیق و بیان نظر کارشناسی هستیم و در این راه اگر نیاز بود، دولت نیز باید لایحه برجام را به مجلس ارائه کند.
و اگر هم نیاز بود و دولت از دادن لایحه امتناع کرد، ما خودمان آن را بصورت طرح خواهیم داد. کوثری همچنین به مسئله ایده‌آل‌های مجلس در اعمال نظر پیرامون موارد مرتبط با خطوط قرمز اشاره میکند و می‌گوید: مباحث تحریمها، بحث توسعه و تحقیق و مسئله نظارت و بازرسی‌ها از جمله نکاتی هستند که مجلس قصد دارد در آنها به مطلوبیت و اقناع برسد.
وی در پاسخ به سؤال خبرنگار یالثارات مبنی بر اینکه این اظهار نظر و اقناع آیا قرار است بصورت یک اظهار نظر معمولی باشد یا بصورت یک مصوبه قانونی لازم‌الاجرا؟! بیان میکند: باید تأمل کنیم و ببینیم چه رخدادهایی پیشامد میکند.
وی همچنین با اظهار اینکه بحث همراهی تعدادی از اعضای هیئت رئیسه با دولت برای گذر فرمالیته برجام از مجلس مطرح نیست، تصریح میکند: ما در وقت مقتضی و بصورت مجدّانه پیگیر برجام در مجلس هستیم.
اندر میان سکوت بزرگان
در روزهای جاری و کشاکش ماجرای بررسی برجام در مجلس اما یک نکته مهم بصورتی ناخواسته خود را به مقابل چشمان هر بیننده‌ای می‌کشاند.
سکوت بزرگان مجلس...
در روزهای جاری تقریباً هیچ اظهار نظر شاخصی از جانب چهره‌هایی همچون حداد عادل، احمد توکلی، ابوترابی فرد، الیاس نادران و سایرین شنیده نشده است و مشخص هم نیست چرا این چهره‌ها بصورت عمومی سکوت اختیار کرده‌اند؟!
آیا ایجاد یک بدعت تاریخی در وظایف قانونی مجلس شورای اسلامی، سلب اختیار از نمایندگان ملت و تعیین تکلیف برای نهاد تقنینی نظام اسلامی در آنسوی مرزها و در یک مذاکره ویَنی اموری نیستند که فریاد تظلّم این نمایندگان همیشه در صحنه را برآورد؟!
از سوی دیگر مشخص نیست چرا کسان دیگری نیز همچون حسین صفارهرندی، سعید جلیلی، حسین فدایی، محمدباقر قالیباف و سایرینی از چهره‌های اصولگرا در این بزنگاه حساس از پرداختن موسّع به مسئله برجام و الزامات قانونی پیرامون آن حذر میکنند و به جز اظهار نظرهای گاه‌گدار کمتر شنیده شده، دیگر هیچ حرکتی نکرده‌اند؟!
رفتارهایی که یقیناً در دامنه قضاوت تاریخ و در هنگامه بررسی عملکرد خواص در تاریخ انقلاب شکوهمند اسلامی در ایران، توجه هر ذهن قیاس‌گر و جستجوگری را جلب خواهد کرد. آیا تجربه سال 88 در امر سکوت برخی از خواص کافی نبود که این قضیه دوباره به صورتی دیگر و در موضوعی دیگر باید تکرار شود؟!
ایزدی: برجام باید بصورت مشروط تصویب شود
فؤاد ایزدی، کارشناس مسائل راهبردی در گفت‌وگو با خبرنگار یالثارات پیرامون مسئله بررسی برجام در نهادهای جمهوری اسلامی ایران می‌گوید: قانون اساسی مجلس را ملزم کرده است که هر توافق تعهدآوری را تصویب یا رد کند و اینکه چهره‌های دولتی با این کار مخالفت می‌ورزند، یک امر خلاف قانون است.
او می‌افزاید: متأسفانه رئیس‌جمهور بعنوان مجری قانون اساسی باید مانع این رفتارها باشد اما خود وی نیز تأییدکننده همین فرایند است. ایزدی همچنین تصریح میکند: مشکل دومی هم وجود دارد و آن اینکه بعضی چهره‌ها در مجلس حضور دارند که از قضا جزو مقامات مجلس نیز هستند و با نظر دولت موافق‌اند.
او می‌افزاید: افرادی که می‌خواهند هم‌نظر با دولت باشند باید بدانند که بر اساس قانون اساسی، دولت حق ندارد به تنهایی قراردادی ببندد و کشور را متعهد کند بلکه این قبیل موارد نیاز به عقل جمعی دارد. و البته در عمده کشورهای دنیا نیز همین روال وجود دارد که اقدامات قوه مجریه باید توسط دیگر نهادها تأیید شود.
این کارشناس مسائل راهبردی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به خطوط قرمز نظام در مباحث هسته‌ای و رخدادهای پیرامونی آن تأکید میکند: خطوط قرمز برای ما جزو حداقل‌ها هستند و کمتر از آن هیچ سودی برای ما ندارد. مثلاً اگر قرار است تحریمها باقی بماند پس چرا اساساً وارد مذاکره شدیم؟!
او می‌گوید: در توافق موقت ژنو اینطور گفته شد که دولت ایران دست آخر محدودیت‌هایی را در مسئله هسته‌ای می‌پذیرد و تحریمها نیز لغو می‌شوند. هم‌اکنون ما در آخر ماجرا هستیم اما به این صورت که دولت محدودیت‌هایی را حتی فراتر از بحث هسته‌ای پذیرفته است و برخی تحریمها و نه همه‌ی آنها نیز نه لغو که تعلیق می‌شوند.
ایزدی تصریح میکند: اگر این اتفاق رخ دهد، اساساً حضور در برجام نه تنها سودی برای ایران ندارد بلکه ضرر هم دارد. او می‌افزاید: قبول برجام در حالت فعلی خلاف اصل 153 قانون اساسی است. ردّ آن هم خلاف مصلحت است. بنابراین پذیرش مشروط برجام راه خوبی در این زمینه به نظر می‌رسد.
تلاش برای گذر بی سر و صدای برجام از سدّ مجلس
به گزارش یالثارات، در کنار این تفاسیر و تحلیل‌ها، اما یک مسئله دیگر حائز اهمیت نیز وجود دارد که بایستی به آن توجه شود. آن مسئله نیز تلاش موهوم عده‌ای برای گذر بی‌سر و صدای برجام از سدّ مجلس و نظارت نمایندگان ملت است.
در این حالت اساساً هیچ جرح و تعدیل خاصی بر روی متن برجام صورت نمی‌گیرد و انگار نه انگار که برجامی به مجلس آمده باشد. این آسانترین راه برای کسانی به نظر می‌رسد که هوادار توافق به هر قیمتی هستند و در حالت بلااجبار هرگز به نظرات مجلس تن نخواهند داد. باید دانست که مسئله ارائه نظر کارشناسی از سوی مجلس نسبت به برجام که در روزهای اخیر با شعف مخصوصی از سوی یک عده مطرح میشود، حاوی این مزاج است که مجلس صرفاً یک نظر تماشایی راجع به برجام بدهد و وارد اصلاح ضروری آن نشود.
امری که در صورت عدم توجه خواص و افکار عمومی کشور به آن، می‌رود تا تبدیل به بدعت بزرگ در تاریخ ایران شود.
اقتصاد مقاومتی و تحریمها در محاق خواسته‌های رهبری نظام چیست؟
مقام معظم رهبری در بخشی از دیدار اخیر خود با اعضای مجلس خبرگان رهبری به مسائل مهمی پیرامون بحث هسته‌ای اشاره کردند. معظم‌له با بیان اینکه به نظر من مسئلهی بعد از برجام، از مسئلهی برجام مهمتر است، فرمودند: مسائل اقتصادی مسئلهی مهمّی است. ما از برادرانمان در دولت خواهش کردیم که یک برنامه‌ی جامعِ عملیّاتی و کاربردی برای تحقّق سیاستهای مقاومت اقتصادی تهیّه کنند؛ این را ما، هم در جلسه‌ی با هیئت دولت گفتیم، هم به آقای رئیس جمهور محترم گفتیم؛ و انتظار داریم که انشاءالله این تهیّه بشود. اقتصاد مقاومتی قابل تجزیه نیست که ما بگوییم این بخش از آن را عمل میکنیم؛ نه، یک کل است، یک مجموعه‌ی کامل است که اجزای آن مکمّل یکدیگر هستند؛ یک برنامه‌ی عملیّاتی واحد لازم دارد که به همه‌ی اجزای آن برسد. البتّه برادرانمان در دولت این همّت و نیّت را دارند، تلاش هم انشاءالله خواهند کرد و این کار تحقّق پیدا میکند. اگرچنانچه این اتّفاق بیافتد، برای ما هیچ اهمّیّتی ندارد که آن مقدار پولی که به ایران برمی‌گردد مثلاً صد میلیارد دلار است یا پنج میلیارد دلار.
معظم‌له راجع به تحریمها نیز فرمودند: اینها راجع به همان بخشی از تحریمها هم که اظهار میکنند که برداشته خواهد شد، می‌گویند تعلیق یا متوقّف میشود؛ مسئلهی ما این نبوده. مشخّص است که تحریمهای اقتصادی باید برداشته شود؛ گفتیم هم فوراً! حالا «فوراً» را معنا کردند، ما هم حرفی نزدیم، اشکال ندارد؛ دوستان ما در اینجا آن «فوراً» را به یک شکلی معنا کردند، یک ترتیبی برایش انتخاب کردند، ما هم مخالفتی نکردیم. لکن بالاخره [تحریمها] باید برداشته بشود، توقّف تحریم نداریم، تعلیق تحریم نداریم؛ اگر آنها تعلیق میکنند، خب پس ما هم اینجا تعلیق میکنیم، اگر اینجور است ما اقدام اساسی روی زمین چرا انجام بدهیم؛ بنابراین [منظور] لغو تحریمها است.
به گزارش یالثارات، مباحث مربوط به خطوط قرمز نیز پیش از این در کلام رهبر معظم انقلاب به صراحت مورد اشاره قرار گرفته‌اند و اگرچه خطوط قرمز به مثابه تابلوی عبور ممنوع است (که یک راننده خلاف‌کار می‌تواند از آنها عبور کند اما بعدها مؤاخذه میشود ضمن اینکه افکار عمومی نیز هیچگاه این عبور غیر قانونی را نخواهد پذیرفت) اما پر واضح آنکه نظام اسلامی در تمام حالات، نقاط قبل از خطوط قرمز را تعقیب میکند.
در مسئله اقتصاد مقاومتی، تقریباً عمده تحلیلگران معتقدند که دولت در حال کاهلی و سستی به سر می‌برد و علت عمده این مسئله نیز نگاه برخی دولتیون به خارج از کشور برای رفع مشکلات است.
محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت اخیراً در این زمینه اعلام کرده است که جلساتی تشکیل خواهد شد اما امر واضح آن است که اقتصاد مقاومتی بیش از نیاز به تشکیل جلسه به رفتارهایی نیاز دارد که سر زدن آنها از دولت بی‌هیچ واسطه‌ای قابل رؤیت خواهد بود.
کُمیت دولت یازدهم هم‌اکنون در اموری همچون خودکفایی بنزین، کاهش واردات کالاهای لوکس، حذف خانوارهای پردرآمد از دریافت یارانه و برخی سیاستهای مالیاتی لنگ می‌زند.
این در حالی است که اگرچه وزارت اقتصاد دولت از عملکرد مطلوبی برخوردار است اما باید دانست تغییر نگرش مقامات ارشد کابینه نسبت به مقوله اقتصاد و توجه نشان دادن به اقتصاد مقاومتی نشانه‌ها و نمایه‌هایی دارد که ظهور آنها بهتر از هر ارزیابی دیگری معرف حرکت مطلوب دولت بر ریل اقتصاد است.
حجت‌الاسلام مصباحی مقدم، نماینده مجلس و از کارشناسان مسائل اقتصادی در همین زمینه چندی قبل تعبیر جالبی را به کار برد و اینطور گفت که حتی در صورت موفقیت توافق هسته‌ای نیز دولت، 2 سال گذشته را (در پرداختن به مسائل اقتصادی) از دست داده است.
اعتقاد برخی دولتمردان به میزان اثرگذاری تحریمها نیز مسئله دیگری است که بر عمق بحران‌های مدیریتی در امر اقتصاد و نحوه نگاه به اقتصاد مقاومتی افزوده است.
آنها اعتقاد به اثرگذاری گسترده دارند. محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت چندی قبل در همین زمینه طی یک سخنرانی اظهار کرده بود: برای اینکه طرف مقابل ما احساس نکند که تحریمهای دو ساله 90 تا 92 که منجر به رشد اقتصادی منفی 6.8 درصدی و نرخ تورم فزاینده بالای 40 درصد شد به نتیجه نشسته است ما تمام تدبیر خود را به کار گرفتیم!
ناگفته پیداست که تا چنین نگرشی در دولتمردان وجود داشته باشد، مبحث اقتصاد مقاومتی به حاشیه رانده خواهد شد. تأکیدات مقام معظم رهبری در مسئله تحریمها نیز همانطور که از متن و روح برجام هویداست چندان عملی نشده‌اند و دولت نتوانسته است در این زمینه خط قرمز نظام اسلامی را حفظ کند.
کما اینکه محمدجواد ظریف نیز چندی قبل طی سخنانی در مجلس از این گفته بود که اکثریت خطوط قرمز را حفظ کردیم. (به این معنی که برخی از آنها هم حفظ نشده‌اند)
قرار بود تمام تحریمها به یکباره لغو شوند اما اکنون برخی از تحریمها بصورت تدریجی تعلیق می‌شوند. دولتمردان هرچقدر هم که بخواهند در این باره صورتک لبخند و توجیه را در مقابل خود بگیرند اما تناقض قضیه آشکار است.
ضمن اینکه تجربه توافق موقت ژنو نیز در مقابل همه وجود دارد که چگونه پس از آنهمه روبوسی و معانقه، آمریکا نه تنها هیچ اثری از ناحیه تعلیق اعلامی تحریمها مشاهده نشد بلکه آمریکا 100 تحریم جدید را نیز به دولت روحانی پیشکش کرد!
تحریمها همچنین در متن برجام نیز با آن اندازه جملات مبهم و تبصره مواجه‌اند که هر ذهن عاقلی متن برجام را بخواند متوجه آنها میشود و به راحتی می‌فهمد که قضیه صرفاً یک در باغ سبز نشان داده شده و یک لوبیای سحرآمیز تصویر شده است نه هیچ چیز دیگر.
این در حالی است که فهم این مسئله هم چندان کار سختی نیست که آمریکا هرگز حاضر نیست در حالتی که تمام گزینه‌های روی میز معروف همچون حمله نظامی و ... از دسترس وی خارج شده، بخواهد تنها ابزار فشار باقیمانده علیه ایران یعنی تحریمها را کأن‌لم‌یکن و آنچه سالها رشته است را پنبه کند.
و با دانستن همین حقیقت است که مشخص میشود شاید مسئله عده‌ای برای توافق به هر قیمتی اساساً نه لغو تمام تحریمها بلکه چیزی به نام کرنش ذلیلانه در مقابل هژمونی آمریکا و عمل به رضای اوست.
محمد سلیمانی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در همین زمینه با اشاره به بررسی برجام در مجلس شورای اسلامی گفته است: هر کسی متن برجام را بخواند حتی اگر غیر متخصص هم باشد متوجه میشود که ابهامات بسیار زیادی درباره تعلیق یا لغو تحریمها وجود دارد، این ابهامات باید هرچه سریعتر برای ملت ایران روشن شود، باید مشخص شود که چه میزانی از تحریمها پس از اجرای توافق هسته‌ای برداشته میشود و چه میزان باقی می‌ماند، این موضوع کاملاً مبهم است.
نماینده تهران در مجلس ادامه داد: باید مسئولان صراحتاً به ملت ایران اعلام کنند که چه زمانی تحریمها لغو می‌شوند، دولت باید با مردم صادق باشد و مردم باید بدانند که چه اتفاقی قرار است در رابطه با تحریمها بیافتد، همچنین باید کاملاً مشخص شود که بازگشت‌پذیری تحریمها چقدر خواهد بود؟ آیا طرف غربی با هر بهانه‌ای می‌تواند تحریمها را بازگرداند؟
سلیمانی در پایان خاطرنشان کرد: اگر قرار است تحریمها چند ماه پس از اجرای توافق به بهانه‌های مختلف بازگردد، بنابراین چه لزومی دارد که ما از مواضع هسته‌ای خود عقب‌نشینی کنیم و اساساً توافق چه فایده‌ای داشته است؟ این موضوع قابل قبول نیست که ما تمام حیثیت کشور را خرج کنیم اما تحریمها پس از چند ماه مجدداً اعمال شود، مسئولان نه با سخنرانی و ادعا بلکه با ارجاع به متن توافق هسته‌ای، به طور شفاف بگویند که تحریمها چگونه لغو خواهند شد؟
به گزارش یالثارات، در این میانه اما با مجلسیان است که این عبورهای محرز از خطوط قرمز نظام اسلامی را رصد کنند و مانع آنها شوند یا اینکه توجیهات دولتی‌ها را بپذیرند و تن به این توافق ویَنی بدهند.
مسئله‌ای که همچنانکه اشاره شد، دولت، مخالفت صریح خود را با آن اعلام کرده است و از مجلسی‌ها هم رفتار و موضع مشخص و قابل استنادی در زمینه مخالفت با این انکار شأن مجلس دیده نمی‌شود که نمی‌شود.
به گزارش یالثارات، سعید حجاریان اخیراً در لابه‌لای یک گفت‌وگو با نشریه اندیشه پویا، در حالت فرضی مدعی شده است که روحانی در صورت شکست برجام استعفا خواهد کرد...
سرباز ولایت
ملغمه پرابهام برجام بلاتکلیف، اقتصاد مقاومتی درگیر تعارفات
قرار بود تمام تحریمها به یکباره لغو شوند اما اکنون برخی از تحریمها بصورت تدریجی تعلیق می‌شوند. دولتمردان هرچقدر هم که بخواهند در این باره صورتک لبخند و توجیه را در مقابل خود بگیرند اما تناقض قضیه آشکار است...
