کاریکاتوریست نشریات زنجیرهای و همکار سابق مهدی هاشمی در سازمان بهینهسازی مصرف سوخت، ابعادی از پرونده رشوه وی را بازگو کرد.
نیکآهنگ کوثر در سایت شخصی خود (خودنویس) نوشت: وقتی هاشمی رفسنجانی در فیلم «الوداع با مهدی» پیشبینی کرد که فرزندش زود از زندان بیرون خواهد آمد، برخی در داخل و خارج، ضمن گفتوگو با نزدیکان هاشمی، حکم دادگاه را زیر سوال بردند، در این میان انتشار اسناد مربوط به رشوهگیری مهدی هاشمی، همان مسالهای را مجددا زنده کرد که شاکی او در کانادا بارها گفته بود ولی گوش شنوایی در میان رسانههای جریان اصلی که کارمندانی نزدیک به روزنامههای همسو با کارگزاران و مشارکت دارند، یافت نشده است.
هوشنگ بوذری ابتدا ضمن طرح شکایت خود سالهای سال در کانادا به رسانهها گفته بود مهدی هاشمی از طریق مباشر و شریک خود، عباس یزدانپناه یزدی از او تقاضای 50 میلیون دلار سهم برای به نتیجه رسیدن قرارداد کنسرسیوم پارس جنوبی کرده بود.
این حرف بوذری را بسیاری نادیده گرفته بودند تا اینکه ماجرای استاتاویل نروژ زنده شد و رسانههای نروژی براساس اسنادی نوشتند که عباس یزدانپناه دریافتکننده «کمیسیون» بوده است؛ چیزی شبیه همان ساختاری که بوذری چند سال قبلش به دادگاهی در کانادا گفته بود.
با وجود انتشار خبر پرونده در سال 2005 و ارسال آن به دفتر مهدی هاشمی در سازمان بهینهسازی مصرف سوخت و نیز کشانده شدن ماجرا به شبنامهای که به دست نمایندگان مجلس افتاده بود، مهدی هاشمی سالهای سال منکر وجود آن بود.
حتی وقتی شریک مهدی هاشمی به انتشار احضاریه و نیز گفتگو با هوشنگ بوذری با خودنویس واکنش نشان داد (که به شهادت نوه هاشمی رفسنجانی، جوابیه عباس را خود مهدی هاشمی نگاشته بود)، باز هم مهدی هاشمی و رسانههای همسو (روزنامهها و سایتهای زنجیرهای)، در قبال آن سکوت کردند.
خودنویس میافزاید: انتشار خبر حکم و ارسال آن به دانشگاه آکسفورد، ماجرا را جدیتر کرد. مهدی هاشمی از پاییز سال 2011 تا پاییز سال 2012، هم جایگاهش را در دانشگاه آزاد شعبه آکسفورد از دست داد و هم جایگاهش به عنوان دانشجوی دکترا در دانشگاه آکسفورد را.
او مدتی کوتاه پس از راستیآزمایی مقابل وکلای شاکی، به ایران بازگشت و درخواست خودش و وکلایش برای آنکه شاهد پرونده، نیکآهنگ کوثر، نوارهای مکالمه با مهدی هاشمی را به دادگاه تحویل بدهد، دردسر جدیدی برایش آفرید.
خودنویس درباره پروندههای توتال و کرسنت افزود: از پرونده توتال، دو نفر عملا غیب شدهاند؛ مدیر توتال در فرودگاه مسکو کشته شد و اثری از عباس یزدانپناه یزدی نیز یافت نشده است.
در پرونده کرسنت نیز، عباس یزدانپناه که اثری از جسد او یافت نشده، کماکان از دور خارج است و بیژن نامدار زنگنه نیز وزارت ارشاد و مقامهای امنیتی را مجاب کرده که رسانهها را از برخی ماجرا منع کنند.
اگر منع فعلی از روی ماجرای کرسنت برداشته شود، نامهای بسیاری مجددا در رسانهها منتشر خواهند شد، و بزرگترین شکست مالی در تاریخ وزارت نفت که به گفته منتقدان، نتیجه تحمیل قرارداد از سوی مهدی هاشمی به وزارت نفت برای گرفتن رشوه و کمیسیونی بسیار بزرگ بوده، باعث فراموش شدن نام بابک زنجانی خواهد شد.
خودنویس در پایان نوشت: هاشمی و لشگر رسانهای داخل و خارج کشورش بیکار نخواهند نشست، چرا که هویتشان با وجود هاشمی تعریف شده است.