به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا، به نقل از صبح توس، هاشمی رفسنجانی روزهای سختی را می‌گذراند. بالأخره حکم مهدی پسر وی با قاطعیت قوه قضائیه به اجرا گذاشته شد و نقشه لابی‌های پشت صحنه برای بی‌گناهی وی، ناکام ماند. شاید برخی از مواضع تأملبرانگیز این روزهای هاشمی، ناشی از ناراحتی و عصبانیت وی برای حبس پسر باشد. او در جدیدترین اظهارات پرحاشیه‌اش گفت: «گرفتن حق انتخاب از مردم گناه بزرگی است.»
در نقد این سخن همین بس که هاشمی خود زمانی جزو متولیان و برگزار کنندگان انتخابات بوده و با رفتارشناسی سیاسی- انتخاباتی ایرانیان در انتخابات کشور آشناست. قطعاً مردم کشور در انتخاب افرادی که قرار است زمام امور را به دست بگیرند آزادند، و آزادانه تصمیم می‌گیرند. تاریخ نیز گواه این موضوع را تأیید می‌کند؛ مگر این که در دوران سازندگی، دولت مردم را از حق انتخاب و مسلم خود گرفته باشد.
هر چند که با مروری گذار درمییابیم که در دوران هشت ساله دولت سازندگی، نگاه دولت معطوف به اقتصاد و درهای باز اقتصادی بود و پروسه مردم سالاری‌دینی روند کندتری به خود گرفت. در واقع فعالیت آزاد سیاسی احزاب و گروه‌ها در دوران هشت ساله هاشمی تحت تأثیر این جو قالب کشور، رشد چندانی نکرد و ظهور دوم خرداد در سال 76 نتیجه سیاستهای بسته هاشمی در عرصه سیاسی کشور بود. برای هاشمی همین بس نیست که مردم در چندین مرحله از انتخابات کشور به وی “نه” گفته‌اند. در حقیقت این حق انتخاب آزادانه مردم بود که هاشمی در انتخابات مجلس ششم در تهران نفر آخر شد و از طرف مردم پذیرفته نشد.
هاشمی بیش از هر کسی به این موضوع واقف هست و می‌داند که مردم در این ایران حق گزینش و انتخاب آزادانه، بدون محدودیتها را دارند. حال با این همه سابقه ناکامی در عرصه‌های مردمسالاری، هاشمی به دنبال چیست؟ مگر در کشور ما حق انتخاب از مردم سلب شده است؟
در واقع هر انسان منطقی و عادلی که در خصوص روند عرصه‌های سیاسی کشور قضاوت نماید به سهولت درمی‌یابد که در حال حاضر که همه‌ی بخشهای کشور در حیطه و اختیار تفکرات نزدیک به هاشمی می‌باشد؛ نتیجه انتخابات آزاد و انتخاب آزادانه مردم است.
لذا درنتیجه این دست از اظهارات نسنجیده و ناپخته هاشمی، برخی از روزنامه‌های وابسته به جریان تجدیدنظرطلب نیز سوءاستفاده نموده و به صورت گسترده از این سخنان استقبال کرده و باعث هجمه به شورای نگهبان شده‌اند. شیوه نقد تخریب‌گونه هاشمی بیشتر به آنارشی متمایل است. به هر شکل اگر کسی ادعای خلاف و عمل غیرقانونی در انتخابات می‌کند باید با مصداق و مثال عینی باشد.
لذا هاشمی به جای طرح این گونه شبهات بیپایه و اساس از تریبونهای عمومی، که ثمره‌ای جز تشویش اذهان و افکار عمومی را ندارد؛ بهتر است مصداقی را ارائه نماید. از طرفی هم وظیفه دستگاههای قضایی و نظارتی است که پیگیری مجدانه‌ای به این شیوه از اظهار نظرها و انتقادات بیپایه و اساس بپردازد. چرا که شیوه هاشمی در انتقاد مغرضانه، به تند و رادیکال شدن فضای سیاسی کمک می‌کند؛ که آن نیز به نفع کشور نمی‌باشد.
انتهای پیام/ج
