یک اقتصاددان:
یک اقتصاددان گفت: سلطان‌های واردات شکر، لوازم خانگی و میوه، به ازای هفتاد یا هشتاد درصد از سهم بازار که در اختیار دارند مالیات نمیدهند.
بیژن عبدی، اقتصاددان در گفت‌وگو با «نسیم» با انتقاد از نپرداختن مالیات توسط ثروتمندان تصریح کرد: وقتی بخش اعظم اقتصاد ما با واسطه‌گری اداره می‌شود، میزان خرده‌فروشی هم در کشور افزایش پیدا می‌کند.
عبدی گفت: حجم خرده‌فروشی در کشور ما با استناد به آمارهای دولت‌های گذشته، 5 برابر نیاز مردم است، و این فعالیتها شغل محسوب می‌شود، اما در جایی ثبت نمی‌شد در همه رشته‌ها از لبنیات و خوراک تا رشته‌های دیگر وجود دارند.
وی تصریح کرد: دولت برنامه‌ای برای ثبت اعداد به عنوان ورودی و خروجی در این مشاغل ندارد.
عبدی خاطرنشان کرد: تلاش برای افزایش درآمدهای مالیاتی دولت حرف قشنگی است، ولی ما آخرش سراغ چه کسی می‌رویم؟ سراغ شرکت‌هایی که در دفاتر ثبت می‌شوند و تلاش می‌کنند که قانونی کار کنند یا معاملاتی که ثبت می‌شود که این نوع نگاه خود یک خسران است.
وی افزود: دولت از یک طرف می‌خواهد با مالیات درآمدهایش را تامین کند و از طرف دیگر می‌خواهد برای اشاعه عدالت در جامعه از کسانی که از خدمات استفاده بیشتری می‌کنند، مالیات بیشتری بگیرد، ولی در نهایت کسانی که شفاف زندگی می‌کنند، چوب شفافیتشان را می‌خورند.
دولت نمی‌خواهد از برخی مالیات بگیرد!
این اقتصاددان در ادامه گفت: همه می‌دانیم که اقتصاد ما حالت سلطانی دارد و سلطان واردات شکر، گوشت، لوازم خانگی، میوه در کشور وجود دارد، حالا این سوال مطرح می‌شود که این سلطانها چقدر مالیات می‌دهند؟ آیا این سلطانها به ازای هفتاد و یا هشتاد درصد از سهمی که از بازار در اختیار دارند مالیات می‌دهند؟
وی خاطرنشان کرد: وضعیت مالیات این افراد مشخص نیست، زیرا دولت حواسها را پرت می‌کند تا اقشار ضعیف و متوسط مالیات دهند.
این اقتصاددان با انتقاد از حمایت از انحصار در کشور گفت: اگر واقعا انحصار در کشور ما به رسمیت شناخته شده است که البته من بعید می‌دانم که در نظام اسلامی انحصارگری به رسمیت شناخته شود و مردم نادیده گرفته شوند، به دلیل سیاست‌های غلط بوده که از قبل بنا نهاده شده است.
چرا از رانت‌خوارها مالیات نمی‌گیرند؟
عبدی گفت: چرا کسی نمی‌پرسد که رانت‌خوارها چقدر مالیات می‌دهند؟ اصلاح نظام مالیاتی حرف غلطی نیست، اما نباید در مرحله اجرای آن به سراغ ضعفا رفت، وقتی تولیدی در کنار نباشدمالیات باید از چه چیزی به دست بیاید.
وی افزود: هرچقدر پول به اقتصاد کشور تزریق می‌شود دولت بازهم ادعا می‌کند منابعش کم است، اما باید از دولتمردان این سوال را پرسید که مگر قرار است چه اتفاقی را با این پول رقم بزنند که به این شکل حرف می‌زنند و مگر 700 تا 800 هزار میلیارد تومان پول کمی است؟
این کارشناس مسائل اقتصادی خاطرنشان کرد: همین 700 یا 800 هزار میلیارد تومان نقدینگی با سرعت گردش پول در شبکه بانکی، مبلغ به شدت عظیمی می‌شود، بنابراین اینکه با وجود این ارقام، ما بازهم کمبود نقدینگی داریم، بسیار نامشخص است.
عبدی با بیان این که «بخشی از اقتصاد و یا صنایع کشور ما وابسته به دلارهای نفتی است» گفت: هرچقدر هم ریال به جامعه تزریق کنید بالاخره برای خرید و واردات مواد اولیه ماشین‌آلات و تکنولوژی‌های مورد نیاز به دلار احتیاج دارید، بنابراین شاید منظور دولتمردان از نداشتن منابع، منابع ارزی باشد که فعلا در این زمینه به دلیل تحریم‌ها محدودیت وجود دارد که این مسئله همواره وجود داشته است و چیز جدیدی نیست.
بیژن عبدی با اشاره به تاکید مقام معظم رهبری بر پیدا کردن راهکاری از سوی دولت برای جبران کمبود منابع اظهار کرد: نکته‌ای که مقام معظم رهبری روی آن تاکید داشتند صرفه‌جویی در ریخت‌و‌پاش‌ها بود که دولتمردان باید به آن توجه کنند.
وی با بیان این مطلب که «باید سرفصل هزینه‌های جاری دولت جدا شود» به نسیم گفت: مقام معظم رهبری ضمن تاکید بر لزوم یافتن راهکاری برای جبران کمبود منابع دولت به چند نکته هم در این زمینه اشاره کردند که یکی از آنها تکیه دولت به کالاهای تولید داخل است.
این کارشناس اقتصادی افزود: خیلی از کالاهای وارداتی نمونه داخلی دارد، اما تولیدکنندگان ما به دلیل شرایط رکود یا مقدار خیلی کمی تولید می‌کنند که بنابراین یا در آستانه ورشکستگی قرار دارند یا ورشکست شدند.
عبدی گفت: دولت باید به جای تمایل برای واردات کالاهای مشابه، جهت‌گیری خود را به سمت استفاده از کالاهای داخلی سوق دهد، زیرا این راهبرد به رونق اقتصادی و اشتغال کمک می‌کند و همچنین باعث می‌شد که ارز کمتری از کشور خارج شود یا اگر ارزی هم قرار است خارج شود به سمت نیازهای اساسی‌تر برود.
جلوی ریخت و پاش‌و پاداش‌های عجیب و غریب دولتی گرفته شود
وی خاطرنشان کرد: نکته دوم ریخت و پاش‌هایی است که در محاسبات خیلی روی آن حساب نمی‌کنیم، مثل همایش‌هایی که در طول سال برگزار می شود و کسی نمی‌داند که در طول سال چند صد همایش توسط دستگاه‌های دولتی و شبه‌دولتی برگزار می‌شود و هزینه‌های سرانه آنها چقدر می‌شود و در نهایت خروجی این همایش‌ها چیست؟
این اقتصاددان با انتقاد از برخی از پاداش‌هایی که در برخی از شرکتهای دولتی و شبه دولتی پرداخت می‌شود، تاکید کرد: باید جلوی پاداش‌های عجیبی که در برخی از شرکتهای دولتی، شبه‌دولتی، بانکها و به خصوص در شرکتهای حوزه نفت و گاز و پتروشیمی و فولاد پرداخت می‌شود گرفته شود، چون هم به بی‌عدالتی دامن می‌زند و هم مصرف را بالا می‌برد.
