پدر و مادرها مفهوم این جملات را خوب می فهمند: ی....
به نقل از "ندای یک بسیجی": پدر و مادرها مفهوم این جملات را خوب می فهمند: یک بچه وقتی در خانه تنها است چقدر می تواند با وسائل شخصی بازی کند؟ چقدر می تواند با پدر و مادر سرگرم باشد؟ چه قدر باید انیمشین های شبکه پویا و سی دی های دوبله شده را نگاه کند؟
این وسط سهم او از تلویزیون و یک برنامه خوب چه قدر است؟ کدام سریال جذاب را باید دنبال کند؟ اصلا سریالی هست؟ هر روز سر ساعتی مشخص باید منتظر کدام چهره محبوبش باشد؟ اصلا کسی هست؟
دل خوشی غالب بچه ها به عموپورنگ بود و تیمش . همین یک برنامه هم براحتی تعطیل شد و حالا هیچ جایگزینی ندارد. کسی هم خبر ندارد باز می گردد یا خیر؟ کافی است در فامیل از عموپورنگ اسم ببرید، واکنش بچه ها و حسرت شان نشان می دهد چه قدر داریوش فرضیایی محبوب است و چه قدر بچه های ما تنها!
مهمترین بحران تلویزیون در سالی که گذشت
یکی از مهمترین برنامه‌های کودک تلویزیون، عموپورنگ بود که امسال به دلایل کاملا عجیب از کنداکتور بیرون کشیده شد. بعد از اینکه عموپورنگ برای آموزش بدی دروغ، آن را به کلیدی تشبیه کرد که در صندوق بدی‌ها را باز می کند، خیلی‌ها از آن برداشت سیاسی کردند و نوشتند که منظور او از کلید، همان نماد دولت حسن روحانی است. این حواشی و از طرف دیگر اجبار تلویزوین به نقش پررنگ اسپانسر در برنامه کودک باعث شد تا تنها مجری محبوب کودکان، از تلویزیون خداحافظی کند.
بی‌برنامه‌گی و تکرار
شبکه دو چند سالی بود عنوان شبکه کودک را یدک می کشید تا این که چند ماه پیش تغییر ماموریت یافت. این شبکه بجای افزایش تولیدات کوک، امسال بعد از مدتها حتی برنامه‌های صبحگاهی روز جمعه‌اش را حذف کرد؛ باکس مهمی که از سالیان سال قبل، برای کودکان اهمیت ویژه‌ای داشت و طبیعتا عامل مهمی در جذب مخاطبان بود. با حذف برنامه صبحگاهی، صرفا تکرار «کلاه قرمزی» در آن پخش شد و چند کارتون تکراری دیگر.
وضعیت نامناسب کارتون‌ها
درست است که شبکه پویا فعلا سرگرم‌کننده‌ترین شبکه برای کودکان است اما واقعا در فاصله نوروز سال گذشته تا نوروز امسال، کدام کارتون جدید از این شبکه پخش شده؟ شبکه پویا سال گذشته برای نوروز چند کارتون جدید پخش کرد و بلافاصله بعد از آن شبکه دو و شبکه پنج همان ها را روی آنتن بردند. در طول سال هم دریغ از یک کارتون جدید که شبکه پویا خریداری کند. درواقع هرشب راس ساعت 20 کارتونی از این شبکه پخش می‌شود که n بار دیگر از همین شبکه یا شبکه‌های دیگر پخش شده.
یکی به داد بچه ها برسد!
قصد مطول گویی نداریم؛ مدیران تازه تلویزیون چهارماه است بر سر کار آمده اند و تمام هم و غم شان برگرداندن طراوت به صدا و سیما است. همه از برنامه های جذاب برای سال تحویل و شبکه عید می گویند. خیلی ها دنبال تصویب طرح سریال های شان برای پخش در طول سال آینده هستند اما کسی به فکر بچه ها هست؟
مسولان عزیز می دانند که خیلی از بچه ها به خاطر شرایط نامناسب امروز جامعه تنها هستند و حتی از فامیل دور؟ پس کی می خواهند به وظیفه خود در برابر آن ها برسند؟ بچه ها قهرمان می خواهند ؛ برنامه های سرگرم کننده با پشتوانه فرهنگی ، علمی و مذهبی. نه این که چشم شان به کانال همسایه باشد و تولیدات سرسام آوری که هر روز در قالب یک شخصیت عجیب از بازار قانونی سر در می آورد.
منیژه خسروی
